بیماریهای مهم در همستر

• بیماریهای مهم در همستر

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٦/٢٩

بیماری تیزر

بیماری تیزر یک بیماری عفونی است. عامل آن یکباکتری می باشد که سلولهای کبدی، قلبی و پی تلیال روده را درگیر می کند. همستر بیمار به طور ناگهانی دچار اسهال می شود که در این حالت مدفوع به حالت کاملا آبکی و به رنگ زرد در می آید و در ادامه همستر دچار دهیدراتاسیون شدید (بی آبی، بدلیل از بین رفتن آب بدن) شده و در نهایت می میرد. از دیگر اختلالاتی که در این بیماری دیده می شود ضایعات کبدی است، گفته می شود که مصرف داروهای کورتیکواستروئید بعنوان یک عامل مستعد کننده برای ابتلا به این بیماری محسوب می شود. اگر مشکوک به این بیمرای شدید بهترین کار جدا کردن همستر بیمار از سایر همنوعانش می باشد. سپس می توانید آنرا به دامپزشک خود ارجاع دهید تا برای و آنتی بیوتیک مناسب تجویز کند

بیماری پلی کیستیک

بیماری پلی کیستیک یک بیماری مادرزادی است. در این حالت که اغلب در همسترهای بالای یکسال دیده می شود، کیست هایی در کبد ظاهر می شود که در واقع از مجاری صفراوی منشأ می گیرند .البته گاهی این کیستها درپانکراس نیز دیده می شوند . بیماری معمولا با نشانه های بالینی همراه نمی باشد و تشخیص آن تنها با لمس کردن شکم حیوان امکان پذیر می شود. درمانی برای بیماری پلی کیستیک توصیه نمی شود .

ترومبوز قلبی

ترومبوز قلبی یک بیماری شایع در همسترهای مسن می باشد که اغلب در قلب چپ (دهلیز چپ) رخ می دهد. در بیشتر موارد این ترومبوز، ثانویه بوده و بدنبال کاردیومیوپاتی، اختلالات انعقادی، آمیلوئیدوز و بیماریهای عروقی دیده می شود. همستر بیمار دچار تنگی نفس شده و با کمترین فعالیت دچار نفس نفس زدن می شود. مخاطات حیوان سیانوز (تیره) می شود و تعداد ضربان قلبش نیز بالا می رود و در ادامه بیماری، همستر ممکن است دار مرگ ناگهانی شود. برای درمان یا حداقل تخفیف علائم بیماری می توانید آن را نزد دامپزشک خود ببرید تا ز داروهای محرک قلبی مانند دیگوگسین و دیورتیک ها مانند فوروزماید و ضدانعقادها استفاده کند

انتزوتوکسمی

عامل بروز بیماری، کلتسرویدیوم ها هستند. این اختلالات متعاقب مصرف برخی آنتی بیوتیکها مانند کلرامفنیکول و تتراسایکلین رخ می دهد. بعلاوه مصرف یکباره دانه هایی که حاوی مقادیر فراوانی نشاسته هستند، افزایش حرکات روده و ویروسهایی مانند روتا ویروس نیز زمینه را برای بروز بیماری فراهم می کنند. گفته می شود به غیر از باکتری کلستریدیوم سایر باکتریها، ویروسها و تک یاخته ها نیز در ایجاد بیماری دخیل هستند. این بیماری از طریق گوارشی منتقل می شود و بدنبال آن علائمی مانند اسهال بدبو و شدید به رنگ سبز تا قهوه ای و متعاقب آن دهیدراتاسیون، پرنوشی، بی حالی و بی اشتهایی ظاهر می شود. به محض مشاهده این علائم همستر بیمار را از بقیه جدا کرده، محیط قفس را به خصوص از فضولات پاکسازی کرده و با دامپزشک خود تماس حاصل کنید .

پنومونی باکتریایی

هر چند که همستر مقاومترین جونده در برابر عفونتهای تنفسی است با این حال باکتریهایی مانند مایکوپلاسما، پاستورلا، استرپتوکوک، استافیلوکوک، کلبسیلا و بوردوتلا و ویروسهایی مانند ویروس سندائی (Sendai) (که در واقع پاراآنفولانزای تیپ ـ 1 است) گاهی باعث بروز ذات الریه در این حیوان می شوند. متعاقب بروز این بیماری علائم تنفسی، ترشحات بینی و چشم، کاهش باروری، ژولیدگی موها و مرگ و میر دیده می شود . از آنجایی که راه انتقال این بیماری از طریق تنفسی می باشد، لذا براحتی و بسرعت از همستر بیمار به سایر همنوعان وی منتقل خواهد شد بنابراین بهتر است که به محض دیده شدن علائم تنفسی، همستر و یا احیانآ همسترهای بیمار را از سایرین جدا کرده، آنها را در یک محیط گرم، با تهویه مناسب و به دور از جریان هوای سرد قرار داده و بلافاصله نزد دامپزشک خود ببرید

سالمونلوز
همسترهای بیمار علائمی مانند بی اشتهایی، ژولیدگی موها، کاهش وزن، علائم تنفسی، اختلالات تولید مثلی مانند سقط جنین، وجود ترشحات چشمی و نرم و روشن شدن مدفوع را نشان می دهند. بیماری از طریق گوارشی منتقل می شود و عواملی مانند تغذیه نادرست، وجود بیماریهای زمینه ساز استرس و ضعف ایمنی در همسترهای کم سن و مسن، شرایط را برای ظهور بیماری فراهم می سازد . عامل بیماری باکتریهای سالمونلاتیفی موریوم و سالمونلا انتریتیدیس است. به محض مشاهده بیماری یا مشکوک شدن به آن، اقدامات بهداشتی مانند جدا کردن همستر بیمار از همسترهای سالم را بعمل آورید و در اولین فرصت آنهارا نزد دامپزشک ببرید تا آنتی بیوتیک مناسب را برای درمان بیماری تجویز کند. در ضمن چون سالمونلوز یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است باید مواظب باشید تا بوسیله حیوان خانگی خود مبتلا به سالمونلوز نشوید.

دیابت در همستر:علایم و درمان

• دیابت در همستر:علایم و درمان

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٦/٢٩

اولین و شایع ترین بیماری همستر دیابت است که معمولا در اثر رژیم غذائی اشتباه (شیرینی و شکلات و مواد قندی)،استرس و یا کثیف بودن محل نگهداری همستر بوجود می آید.تداوم و شدت بیماری گاها باعث ایجاد حالت اغما و مرگ می شود.

علایم:

نوشیدن بیش از حد آب،ادرار فراوان،لرزش اندام و کاهش درجه حرارت بدن

درمان:

متاسفانه بیماری دیابت درمان قطعی نداره و فقط دامپزشک ها با تجویز برخی داروها و تغییر رژیم غذائی آن را کنترل می کنند.بهبود کیفیت زندگی همستر (تمیز نگه داشتن محیط زندگی و دور نگه داشتن حیوان از استرس) و گنجاندن یونجه،هویج،سیب زمینی و تخم مرغ پخته در رژیم غذائی همستر دیابتی برای کنترل این بیماری موثرست.

از خوراندن غذاهای آماده مخصوص همستر که به صورت کارخانه ای و با ترکیبات مختلفی تهیه میشود جدا خودداری کنید،چون اغلب حاوی روغن ذرت و شهدهای شیمیائی و شکر به عنوان مواد نگهدارنده میباشند که خود در بروز بیماری دیابت نقشی موثر دارد.

FIV و FelV در گربه

FIV و FelV در گربه

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٦/۳٠

Feline Leukemia Virus یا به اختصار FeLV یک بیماری ویروسی با عامل رتروویروس Retrovirus می باشد که دارای ژنوم RNA و انکوژن است.انتقال عمودی(جفت و شیر) و افقی (cat to cat) دارد. در تمام جهان پراکنده است و عواقب آن شامل موارد زیر می باشد:

• Lymphoma
• Leukemia
• Immunosuppression
• Bone Marrow suppression

ساختار ویروس

هسته ویروس RNA و دارای آنزیم ReverseTranscriptase می باشد.یک پروتئین به نام P27 دارد که یک آنتی ژن بوده و Core Protein می باشد ( تمام خانواده FeLV این پروتئین هسته ای را دارند) و توسط ایمیونوکروماتوگرافی(IC) و ELISA قابل ردیابی می باشد.گلیکوپروتئین غشا با نام GP70 دارد که زیرگروه های آنتی ژنی A^*,B,C را شناسایی می کند و A از همه بیماریزا تر می باشد.

پروتئین غشا،آنتی ژن P15e می باشد که واسطه ایمیونودفیشنسی این ویروس است.شیوع در نقاط مختلف دنیا متفاوت است ولی طبق بررسی ها در جاهایی که حیوانات High Risk وجود دارند شانس ابتلا بیشتر است.همچنین با افزایش سن،مقاومت نیز افزایش می یابد و در سنین زیر ۴ سال بیشتر رخ می دهد ، اگرچه گربه سالم و بالغ هم ممکن است بیمار شود.

برنامه های بهداشتی

آنهایی که واکسینه نشوند و با نمونه های FeLV⁺ ارتباط دارند High Risk می باشند.تغذیه نامناسب و عفونت انگلی نیز ریسک را افزایش می دهد.به طور کلی شیوع در مکان های پرورش نژادهای اصیل زیر ۰٫۱% ، در گربه های خانگی که به شکل منفرد نگهداری می شوند کمتر از ۱% ، در گربه های ولگرد بین ۴-۱% و در مکان های اندمیک و در کلنی های افرادی که به نگهداری تعداد زیادی گربه علاقه دارند ۷۰-۳۰% آلودگی وجود دارد.

انتقال بیماری

متعاقب ارتباط مداوم و طولانی مدت گربه سالم با بزاق و با احتمال کمتر مدفوع،ادرار و سایر ترشحات ،گربه مبتلا می شود.مثلا استفاده از یک ظرف آب و غذا ، انتقال از طریق کک (Flea) هم ممکن است.همینطور زخم های ناشی از گاز گرفتگی ( مبتلا ، سالم را گاز بگیرد) ، انتقال از طریق جفت و بوبژه شیر وجود دارد.رفتار لیس زدن(Grooming) نیز در انتقال موثر است.

به طور کلی

• تماس مستقیم Oronasal با بزاق آلوده و یا ظرف آب و غذای مشترک
• زخم های گازگرفتگی
• از طریق جفت
• شیر
• عوامل ایاتروژنیک

منتقل می شود.

ویروس حساس می باشد و در دمای اتاق در مدت ۴۸ ساعت از بین می رود و به خشکی و مواد شوینده(دترجنت) بسیار حساس می باشد.پس از ورود آلودگی از طریق oronasal و یا پوست ، ویروس وارد گره های لنفاوی ناحیه شده و تکثیر را شروع می کند.در این مرحله در حیواناتی که ایمنی دارند و یا سن بالایی دارند و آنتی بادی می سازند و یا وراثتی مقاوم اند ، بدن بیماری را محدود کرده و از پیشرفت آن جلوگیری می کند ولی اگر پاسخ سیستم ایمنی بدن مناسب نباشد بیماری پیشرفت می کند و طحال و تیموس را فرا می گیرد. به این مرحله که ویروس اولیه می باشدAntigenamia گویند و بهترین شیوه ی تشخیص ELISA و IC می باشد.

بعد از آنکه ویروس پیشرفت کرد،وارد لکوسیت ها و پلاکت ها می شود و بوسیله آن وارد جریان خون می گردد (Cell Associated Viremia). در این مرحله بهترین روش تشخیص IFA است.با پیشرفت بیشتر،بافت های غده ای مثل اشک و بزاق درگیر می شوند و ویروس وارد اشک،شیر ، غدد مخاطی و … می شود.

پاتوژنز

این بیماری ۴ نوع عفونت دارد:

۱٫ مقاوم : علائم بالینی ندارد ، بدن ویروس را مهار می کندو بهبود کامل حاصل می شود و ویروسی دفع نمی شود.

۲٫ عفونت گذرا (Transient) : ابتدا ویرمی اولیه اتفاق می افتد و متعاقب آن ۴ تا ۶ هفته بعد Antigenamia رخ می دهد و بیمارهای مقاوم و یا واکسن زده و … ممکن است کاملا بهبود یابند و یا وارد فاز بعد شوند.

۳٫ عفونت خفته (Latent) : متعاقب عفونت گذرا رخ می دهد.ویروس در سلول های مغزاستخوان و بافت های لنفوئیدی باقی می ماند و حدود ۹ تا ۱۰ ماه این باقی ماندن ویروس ادامه خواهد داشت که ۲ سرنوشت دارد : ۱ بعد از ۱۰ ماه بدن ویروس را حذف می کند و بهبودی حاصل می شود ۲ متعاقب عفونت ثانویه،کورتون تراپی نابجا و یا ضعف سیستم دفاعی ، ویرمی رخ می دهد و ویروس توسط ELISA و IFA قابل شناسایی نیست و تنها راه شناسایی PCRI می باشد.بیمار دفع ویروس ندارد ولی ممکن است عود داشته باشد.

۴٫ پایدار یا پیشرونده (Persistent infection) : مغز استخوان،بافت لنفاوی و بافت غده ای گرفتار می شوند. ۳۰% بیماران در ۶ ماه اول از بین می روند ، ۶۰% ظرف ۲سال و ۹۰% در ۴ سال آینده خواهند مرد!

انجام واکسیناسیون جهت جلوگیری از بوجود آمدن شکل پایدار می باشد یعنی گربه ای که واکسن خورده باشد ممکن است علائم شکل گذرا را نشان دهد.

ویروس FeLV سه خصوصیت دارد:

۱٫ انکوژنیک است و ایجاد نئوپلازی می کند ( لنفوئیدی و میلوئیدی)

۲٫ سیتوتوکسیک است و ایجاد آنمی،ترومبوسیتوپنی،نوتروپنی،سقط و مرده زایی

۳٫ ایمونوساپرسیو است و برای عفونت های فرصت طلب شرایط را فراهم می آورد.

سندرم های کلینیکی در فرم پایدار و پیشروند رخ می دهند:

۱) Lymphoma ناشی از خصوصیت انکوژنیک ویروس

AlimentaryLymphoma

• گره لنفی مزانتریک
• گاستریک ( استفراغ)
• Intestinal ( استفراغ و درد شکم)
• Liver ( ایکتر و کاهش آنزیم های کبدی)
• Spleen

Mediastinal Lymphoma

• تنگی نفس
• فشار روی نای
• فشار روی مری
• سرفه
• تنگی مری
• سندرم هورنر
• Palpation Mass

Multicentric : تمام گره های لنفی حتی مغز استخوان،طحال و کبد را فرا میگیرد.

Extranodal form : ویروس در گره های لنفاوی دیده نمی شود ولی در کلیه (CRF)،چشم (کوری و آبسه) ، عصب ، پوست و … دیده می شود.

۲) Leukemia

Acute Lymphoid Leukemia

Acute Myeloid Leukemia

Myelodisplasia

3) Cytotoxic : بر روی رده های متفاوت بلاست می تواند اثر بگذارد.

۴) Immunosuppressive : که باعث عفونت های ثانویه می شود:

Viral : FHV،FIP

Fungal : کریپتوکوکوس ، آسپرژیلوزیس،درماتوفیتوزیس

Protozoal : توکسوپلاسما ، کریپتوسپوریدیوم

Mycoplasma : هموفیلیس (haemofelis) ، همومیناتوم (haemominatum)

Bacterial : دهانی ، تنفسی ، معدی روده ای ، پوستی ، سپتیسمی

۵) Immune-mediated Disorders: به واسطه کمپلکس آنتی ژن – آنتی بادی

IM hemolytic anemia

IM thrombocytopenia

Immune-complex glomerulonephritis

Polyarthoritis

SLE like Syndrom

علائم بالینی لوکمی

آنمی و کم رنگی مخاطات ، مشاهده پتشی و اکیموز ، تب ، ضعف ، کاهش وزن ، لنف آدنوپاتی ملایم و هپاتواسپلنومگالی.

*FeLV به تنهایی زئونوز نیست ولی اشخاصی که ضعف سیستم ایمنی دارند به دلیل عفونت ثانویه بهتر است از گربه های FeLV مثبت دوری کنند.

تشخیص

بهترین راه تشخیص ELISA و IC می باشد.اهمیت ELISA در این است که False – ندارد ولی ممکن است False+ داشته باشد که باید روی IFA بررسی کنیم و اگر IFA+ شود حتما FeLV+ است زیرا IFA ، False+ ندارد.

درمان

هیچ درمان مؤثری که بیماری را پاک کند وجود ندارد.در این موارد تصمیم با صاحب بیمار است که درمان یا اتونازیا! و در صورت انتخاب درمان،حداکثر ۴ سال دوام می آورد.

گربه ی FeLV+ باید از سایرین جدا شود تا سرایت کاهش یابد و حتما باید عقیم شود ، نباید از خانه خارج شود ، ظروف آب و غذا جدا باشد ، اگر در کلنی است FeLV- ها هر ماه تست شوند.

بچه گربه ها حتما واکسینه شوند،بالانس تغذیه با جیره غذایی گربه ، پرهیز از مصرف گوشت خام (به دلیل توکسوپلاسموز) ، تخم مرغ خام (به دلیل سالمونلا) و شیر غیر پاستوریزه.

واکسن به موقع ،درمان اتگلی ، مراقبت دندان ها، معاینه ۶ ماه یکبار ، آزمایش cbc , U/A و fecal سالیانه.

-درمان ضد ویروسی

۱- Interferon

a. 1000000 IU/Kg روزانه : rFeIFN-W به مدت ۵ روز در ۳ نوبت در روز ۰ ، هفته ی دوم و هفته ی ۸ (روز ۰تا ۴ ، ۱۴ تا ۱۸ ، ۵۶ تا ۶۰)

b. 100000 – ۱۰۰۰۰۰۰ IU/Kg : rHuIFN-a : بدن گربه علیه این دارو آنتی بادی می سازد و تزریق روز ۵۹ و ۶۰ عملا بی فایده است.

۲- Zidovidine 5mg/kg PO or SC q12h : اگر باعث آنمی شد و PVC به زیر ۶۰ رسید باید قطع شود.

Immune Modular Therapy-

1- اینترفرون

۲- Acemannan 2mg/kg IP Weekly

3- Propionibacterium acnes(ImmunoVet ,ImmunoRegulin) IV 0/25 , 0/5 دوبار در هفته

درمان حمایتی و مراقبتی از حیوان،درمان آنتی بیوتیکی،مایع درمانی در دهیدراسیون ، در حیواناتی که تومور دارند کموتراپی و Blood Trsnsfusion در موارد آنمی شدید.

واکسیناسیون

ریسک ابتلا را کم می کند ولی ایمنی ۱۰۰% نمی دهد.بهترین راه پیشگیری برای بچه گربه ها این است که تا ۶ ماهگی از کلنی دور باشند. واکسیناسیون برای FeLV- که داخل منزل نگهداری می شوند و عقیم شده اند لزومی ندارد و حتی عواقب نیز دارد.واکسن فقط برای گربه های High Risk است و جاهایی که حیوانات بی سرپرست را نگهداری می کنند.

واکسن به شکل کشته(Inactive) به دو صورت اجوانت دار و بدون اجوانت می باشد. ۲ دوز واکسن در ۲ و ۳ ماهگی و بعد از یکسال تکرار شود.

قبل از تزریق واکسن باید بررسی کرد که گربه FeLV+ نباشد.

واکسن حتما باید در منتهی الیه Distal پای چپ و به شکل SC تزریق شود زیرا احتمال بروز لنفوسارکوم در موضع تزریق وجود دارد.

زمان واکسیناسیون در سگها

زمان واکسیناسیون در سگها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٥

زمان واکسیناسیون در سگها به شرح زیر می باشد:

اولین واکسیناسیون در ۶ تا ۸ هفتگی.

دومین واکسیناسیون در ۱۰ تا ۱۲ هفتگی و به روش داخل عضله یا زیر پوستی صورت گیرد.

در صورتی که واکسیناسیون پس از ۱۲ هفتگی صورت گیرد، معمولا انجام یک مرحله واکسیناسیون کافی خواهد بود. ایمنی مناسب ۱ تا ۳ هفته پس از انجام واکسیناسیون ایجاد می شود و به مدت ۱ تا ۲ سال در مورد دیستمپر و ۱ سال در مورد لیپتوسپیروز باقی می ماند. توصیه می شود واکسیناسیون به صورت سالانه صورت گیرد.

سومین واکسیناسیون در ۱۴ تا ۱۶ هفتگی.

امروزه اکثر واکسن ها بصورت ترکیبی بوده و سگ ها را در برابر بیماریهای مختلفی ایمن می نمایند.

واکسیناسیون در سگ ها

واکسیناسیون در سگ ها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٥

واکسیناسیون در سگ ها

بیماریهای مهم و مختلفی وجود دارند که از دلایل اصلی مرگ و میر در توله ها و سگ ها می باشند. زمانی که افراد می خواهند توله سگی را در منزل نگهداری نمایند، انجام واکسیناسیون به منظور پیشگیری از بیماریهای کشنده اصلی و الزامی است.

بیماریهای سگ که توسط واکسیناسیون پیشگیری می شوند عبارتند از:

دیستمپر، هپاتیت، لپتوسپیروز، پاروا ویروس سگ، کورونا ویروس سگ و هاری.

سگ های ماده ای که در نتیجۀ واکسیناسیون های منظم، از سطوح بالای آنتی بادی برخوردار می باشند، می توانند از طریق شیر خود، باعث انتقال ایمنی به توله ها شوند.

شاید این سئوال در بین دارندگان سگ بوجود آید که چرا توله ای که از مادر واکسینه شده به دنیا آمده و بصورت کامل از شیر مادر تغذیه کرده است و بدنش دارای ایمنی است، باید واکسیناسیون شود؟

زیرا این ایمنی و مقاومت در زمانی که توله ها از شیر گرفته می شوند، موقتی است و سطح مورد نیاز آن برای محافظت از بدن توله ها در مقابل بیماریها کاهش می یابند، به همین علت باید واکسیناسیون توله ها دوباره صورت گیرد.

به منظور دریافت ایمنی کامل در اوایل زندگی، توله های جوان و تازه از شیر گرفته را باید در برابر بیماریهای دیستمپر، پاروا ویروس و کورونا ویروس سگی و غیره واکسینه نمود.

توله ها باید تحت دو یا تعداد بیشتری از واکسیناسیونها قرار گیرند. به این علت که در اوایل زندگی، آنتی بادی های باقی ماندۀ مادری ممکن است مانع از بوجود آمدن ایمنی فعال شوند. تزریق دوم در حدود چهار هفته پس از تزریق اول، به منظور موثر بودن واکسیناسیون الزامی می باشد.

معمولا تزریق حمایتی هر ساله در برابر تمام بیماریهای صورت می گیرد تا میزان ایمنی بدن را به بالا ترین سطح محافظت کنندۀ برساند. همچنین واکسیناسیون به منظور حفاظت از توله ها در برابر بیماریهای عفونی توصیه می شود.

توله های جوان بیشترین حساسیت را در برابر بیماریهای عفونی دارا می باشند و بنابراین بجز در زمانهایی که می خواهید آنها را جابجا کرده و به مکان امنی منتقل کنید،
باید در داخل منزل نگهداری شوند تا با عامل بیماریزا برخورد پیدا نکنند. در صورتی که از قبل سگ دیگری در آن محیط وجود داشته باشد، باید از سلامت جسمی و واکسیناسیون کامل آن سگ مطمئن شوید، در غیر این صورت نباید اجازۀ ورود و نزدیکی سگ و افرادی که با آن حیوان در تماس بوده اند را به محیط توله ها بدهید.

اطلاع از سلامتی توله ها و سگ ها در زمان واکسیناسیون آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. از این رو قبل از واکسیناسیون، حیوان خود را بر علیه بیماریهای انگلی و کرمی تحت درمان قرار دهید.

واکسن های سگ

واکسن های سگ

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٥

در این بخش به شرح و توضیح بعضی از واکسنهایی که می توان استفاده نمود می پردازیم که عبارتند از:

۱_ واکسن دیستمپر سگ، لپتوسپیروز، آدنو ویروس و ویروس آنفولانزا

انواع مختلفی از واکسن ها در دسترس می باشند که توله ها و سگها را در برابر دستمپر سگ (آدنو ویروس تیپ I سگ،CAV1)، هپاتیت سگ، لپتوسپیروز (لپتوسپیرا کانیکولا ولپتوسپیرا ایکترو هموراژیا)، آندنو ویروس تیپ II (CAV2) و پارا آنفولانزا، ایمن می سازند. بعضی از این واکسنها به صورت انفرادی بوده و بعضی از آنها به صورت ترکیبی می باشند که عبارتند از:

الف) واکسن دیستمپر سگ

ب) واکسن چهارگانه (دیستمپر، هپاتیت و دو استرین از لپتوسپیرا)

۱) کاندار _ دی اچ ال (CANDUR _ DHL)

2) کانی لپ _ دی اچ ال (CONILEP _DHL)

3) نوبی واک _ دی اچ ال (NOBI VAC _ DHL)

4) کانی فا (CANIFFA)

ج) دورامون (DA2LP+CP)،
آدنومون _ واکسن هفتگانه (دیستمپر و هپاتیت سگ، آدنو ویروس تیپ II، پارا آنفولانزا، پاروا ویروس و لپتوسپیرا (۲ استرین)، به میزان یک میلی لیتر، بصورت زیر پوستی یا داخل عضله و در توله هایی با سنین ۹ تا ۱۴ هفتگیی هر ۴ هفته یکبار تا ۱۶ هفتگی تکرار می شود.
واکسیناسیون سالانه نیز توصیه می شود.

د) دورامون (۸ در ۱)، سگها را در برابر کورونا ویروس و ۷ بیماری ذکر شده در بالا محافظت می نماید.

ه) تزریق واکسن تخفیف حدت یافتۀ ویروس سرخک، در اغلب موارد می تواند توله ها را در برابر دیستمپر سگ ایمن سازد.
اما این ایمن سازی تنها ۱۰ روز پایداری دارد و موقتی می باشد.

توصیه هایی به منظور انجام واکسیناسیون عادی

ویروس دیستمپر سگ

توله های تازه به دنیا آمده ایمنی غیر فعال در برابر ویروس دیستمپر سگ را از مادر خود کسب می نمایند. عمدتا این آنتی بادیهای گرفته شده از مادر، در مدت چند ساعت اول پس از تولد از کلستروم (شیری که طی چند روز اول بعد از زایمان تولید می شود را کلستروم یا آغوز می نامند) جذب می شوند. بتدریج آنتی بادی های مادری ناپدید خواهند شد، اما این ایمنی اکثر توله ها را پس از مرحلۀ از شیر گرفتن محافظت می کند. آنتی بادی های مادری در توله ها گاهی اوقات در سنین ۸ تا ۱۴ هفتگی به زیر سطوح محافظت کننده کاهش می یابند. در این حالت آنتی بادیهای مادری با پاسخ بدن توله ها به واکسیناسیون، تداخل پیدا می نمایند.
بنابراین به فواصل ۳ تا ۴ هفتگی و بین ۶ تا ۱۶ هفتگی، تعدادی از واکسیناسیونها انجام می شود.

واکسن زنده و تخفیف حدت یافته ویرویس دیستمپر، در حدود ۱۰۰ درصد ایمنی می دهد. واکسن ویروس سرخک به اندازۀ واکسن ویروس دیستمپر محافظت کننده نیست، اما در تداخل با آنتی بادیهای مادری که سطح بالایی ندارد توله ها را در برابر بیماری محافظت می کند.

در توله هایی که کلستروم دریافت نموده اند، واکسیناسیون اولیه در سن ۶ تا ۸ هفتگی انجام شده و هر ۳ تا ۴ هفته تا زمانی که سن توله ها به ۱۴ تا ۱۶ هفتگی برسد ادامه می یابد. در توله های محروم از کلستروم، واکسیناسیون اولیه در ۴ هفتگی و دوز ثانویه در ۲ تا ۴ هفته بعد تکرار می شود و واکسیناسیون هر ۳ تا ۴ هفته تا سن ۱۴ تا ۱۶ صورت می گیرد.

بیاد داشته باشید که هرگز از واکسن زندۀ تخفیف حدت یافته ویروس دیستمپر در توله هایی که سنینی کمتر از ۳ تا ۴ هفتگی دارند استفاده نکنید.

در سگهایی که سنین آنها بالای ۱۶ هفتگی است، دوبار واکسیناسیون با فاصلۀ زمانی ۲ تا ۴ هفته صورت می گیرد.

اگر واکسیناسیون در توله هایی که سنشان کمتر از ۶ تا ۸ هفته است با واکسن زندۀ تخفیف حدت یافتۀ ویروس دیستمپر صورت گیرد، مخصوصا زمانی که با واکسن تحفیف حدت یافتۀ پاروا ویروس ترکیب شده باشد ممکن است در توله ها ایجاد عارضۀ انسفالیت (التهاب حاد بافت مغزی) پس از واکسیناسیون را به همراه داشته باشد.

واکسن زندۀ تخفیف حدت یافتۀ ویروس دیستمپر به شکل داخل وریدی (داخل رگ)، هیچ تاثیری در علایم بالینی شروع شده نخواهد داشت. در صورتی که این واکسن را در مدت ۴ روز قبل از بروز علایم بالینی به حیوان تزریق کنید، ممکن است که شدت علایم بیماری کاهش یابد. هر چند که واکسنهای حاوی آنتی ژنهای دیگر، نظیر لپتوسپیرا یا آدنو ویروس را نباید به صورت داخل وریدی تجویز نمود.




هپاتیت عفونی سگ و آدنو ویروس تیپ دو سگ

واکسیناسیون به منظور پیشگیری از آدنو ویروس تیپ یک سگ (هپاتیت عفونی سگ)، بسیار موثر است. واکسنهای حدت یافتۀ ویروس آدنو ویروس تیپ یک و آدنو ویروس تیپ دو سگی، می تواند باعث القاء ایمنی موثر در برابر هپاتیت عفونی سگ شده و همچنین آدنو ویروس تیپ یک و آدنو ویروس تیپ دو در برابر یکدیگر اثر حفاطتی متقابل دارند.

بر خلاف آدنو ویروس تیپ دو، ویروس های واکسن آدنو ویروس تیپ یک در ۴/۰ درصد واکسیناسیون ها می تواند در کلیه تجمع یافته و باعث یک نفریت (التهاب کلیه) ملایم و دفع ویروس از طریق ادرار گردند و یا اینکه با تجمع در چشم، باعث ایجاد التهاب رنگدانه ای قدامی چشم شوند. کدر شدن قرنیه معمولا گذرا بوده اما ممکن گاهی اوقات غیر قابل بازگشت باشد.

حداقل ۲ دوز واکسن، در فاصلۀ زمانی ۳ تا ۴ هفته، یکی در ۸ تا ۱۰ هفتگی و دیگری در ۱۲ تا ۱۴ هفتگی باید انجام شود. هرچند واکسیناسیون اولیه احتمالا ممکن است برای تمام عمر از سگ محافظت کند اما واکسیناسیون سالانه توصیه شده است.

پارا آنفولانزا

واکسنهای پلی ولان به طور معمول در توله ها بکار رفته و واکسیناسیونهای حمایتی سالانه باید دنبال شود. این واکسنها معمولان حاوی آدنو ویروس و ویروس پارا آنفولانزا می باشند.

واکسن ویروس پارا آنفولانزا در برابر بیماری آنفولانزا و ۹ عفونت دیگر، دارای توانایی حفاظت کننده است. بنابراین نمی تواند گسترش بیماری را در محل نگهداری سگ، و انتشار ویروس را از حاملین ویروس،به سگهای حساس محدود سازد.

لپتوسپیروز

واکسیناسیون به کاهش میزان شیوع و شدت لپتوسپیروز کمک می کند، اما از بروز عفونت بالینی و یا دفع ادراری ویروس، پیشگیری به عمل نمی آورد. باکتری دو ظرفیتی لپتوسپیرا (لپتوسپیرا کانیکولا و لپتوسپیرا ایکتروهموراژیا) یکی از اجزای اکثر واکسن های پلی ولان در سگها است که به منظور برنامه های واکسیناسیون معمول و برای ایجاد ایمنی اولیه به کار می رود. سگها را در سنین ۹، ۱۲ و ۱۵ هفتگی باید توسط این واکسن واکسیناسیون نمود و بمنظور ایجاد ایمنی اولیه در سگها حداقل ۳ دوز از آن مورد نیاز است.

تجدید این واکسیناسیون سالیانه توصیه شده است، اما با وجود اینکه مدت زمان ایمنی این واکسن بطور میانگین ۶ تا ۸ ماه می باشد، اگر سگها در مناطق اندمیک یا مناطقی که با خطر بالای بروز بیماری روبرو هستند باید بطور مکرر هر ۴ تا ۶ ماه واکسینه تکرار گردد.

واکسنهای اطلاح شدۀ مشتق از آنتی ژنهای غشای خارجی لپتوسپیرا، مزایای بیشتری نسبت به واکسن های موجود دارند زیرا در برابر عفونت تحت بالینی و از دفع و پراکنده نمودن باکتری محافظت ایجاد می نمایند. از دیگر مزایای این واکسنها، شروع سریعتر ایمنی، نیاز به دوز پایین تر برای ایجاد ایمنی اولیه و واکنشهای آلرژیک کمتر می باشد.

۲_واکسن ضد هاری

انواع مختلفی از واکسنهای ضد هاری در بازار موجود است که بعضی از آنها عبارتند از:

الف) واکسن ضد هاری IRVI (آی وی آر آی، ایزات ناگار) واکسن خشک منجمد که آنرا با ۳ میلی لیتر آب مقطر حل می نمایند به منظور تزریق عمقی داخل عضله.

ب) واکسن هاری LAP (ال ای پی، گونۀ فلاری (بیومد، قازی آباد) که در ۲ میلی لیتر آب مقطر حل می نمایند جهت تزریق عمقی داخل عضله.

ج) رابی سین _ ۱ میلی لیتر بصورت زیر جلدی یا داخل عضله

د) راب گارد _ تی سی، ۱ میلی لیتر بصورت زیر جلدی یا داخل عضله

ه) راک شارب، ۱ میلی لیتر بصورت زیر جلدی

و) نابی واک آر _ ۱ میلی لیتر بصورت زیر جلدی

ز) دورا راب _ ۱ میلی لیتر بصورت داخل عضله

۱- دوراب راب ۱ (با یک سال ایمنی)

۲_ دوراب راب ۲ ( با دو سال ایمنی)

ح) کاندار آر _ ۱ میلی لیتر بصورت زیر جلدی

ط) آنتومیون _ ۱ میلی لیتر بصورت زیر جلدی

در تزریق اول تمام واکسنهای کشت بافتی، می توان واکسیناسیون را در سن ۴ هفتگی توله ها تجویز نمود.

در صورتی که توله ها از مادر واکسینه شده متولد شده باشند، می توان واکسیناسیون را به علت حذف آنتی بادیهای مادری تا ۱۲ هفتگی به تاخیر انداخت. هرچند تمام واکسنهای ذکر شده در بالا، ایمنی ۳ ساله ایجاد می کنند، اما توصیه شده است به دلیل ماهیت اندمیک بیماری هاری در هند و دیگر کشورها، واکسیناسیون به صورت سالانه دنبال گردد.

ی) رابی پور _ واکسیناسیون حفاظت کننده، قبل از قرارگیری در معرض بیماری می باشد که شامل یک تزریق داخل عضله در روزهای ۰ (روز زدن اولین واکسن)، ۲۸ و ۵۶ انجام می شود و در صورت ضرورت پیشگیری فوری، در روزهای ۰، ۷ و ۲۱ صورت می گیرد. واکسیناسیونهای تقویتی و حمایتی پس از یک سال انجام می شود.

آنتی بیوتیک در گربه ها

آنتی بیوتیک در گربه ها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/۱٢

آنتی بیوتیک ها برای گربه ها در بیشتر موارد عملکردی مشابه آنتی بیوتیک های انسانی دارند.آنتی بیوتیک های گربه ها عفونت های باکتریایی را با حمله کردن به باکتری های مضر دفع میکنند یا از تکثیر باکتری ها جلوگیری میکنند.آنتی بیوتیک ها ممکن است در برابر عفونت های چشم گربه ,عفونت های گوش گربه و عفونت های دستگاه ادراری گربه و شرایط دیگر تاثیر گذار باشند. اطلاعات پایه در مورد آنتی بیوتیک های گربه ها را برای یادگیری در اینجا می توانید بخوانید.

رایج ترین آنتی بیوتیک های گربه ها چه هستند؟

رایج ترین آنتی بیوتیک گربه ها آموکسی سیلین (Amoxicillin) میباشد.آموکسی سیلین یک آنتی بیوتیک قوی و تاثیر گذار در برابر باکتری هایی میباشد که باعث عفونت های گوش,چشم و دستگاه ادراری گربه ها می شوند. علاوه بر این بیش از دیگر آنتی بیوتیک ها مفید میباشد زیرا در بیشتر گربه ها عوارض جانبی جزئی ایجاد می کند.

برخی دیگر از رایج ترین آنتی بیوتیک های گربه ها عبارتند از:

-تتراسایکلین(Tetracycline)
که در درجه ی اول برای گربه هایی که از ehrlichiosis که یک بیماری عفونی است
رنج میبرند و توسط کنه ها منتقل می شود استفاده می گردد.

Erythromycin-
که برای درمان عفونت های پوستی استفاده میشود.

Zithromycin-
که برای درمان عفونت تنفسی و دیگر عفونت ها تجویز میشود.


آنتی بیوتیک های گربه ها قابل معاوضه نمیباشند و در نتیجه آنتی بیوتیک های مشخصی فقط در برابر شرایط خیلی خاص تاثیر گذار خواهند بود. از آنجایی که تجویز آنتی بیوتیک های نادرست برای گربه ی شما میتوانند سیستم ایمنی او را در مقابل عفونت های باکتریایی کاهش دهند بسیار مهم میباشد که شما بدون مشورت با دامپزشک از آنها استفاده نکنید.

مزایای استفاده از آنتی بیوتیک های گربه ها

این آنتی بیوتیک ها در برابر انواع مختلف بیماری ها و شرایط رایج و غیر رایج گربه ها تاثیر گذار می باشند. باکتری دائما در حال توسعه و رشد برای مقاومت با آنتی بیوتیک میباشد با این وجود این دارو برای کنترل بسیاری از عفونت های باکتریایی موجود می باشد.

خطرات استفاده از آنتی بیوتیک های گربه ها

این آنتی بیوتیک ها مجموعی از اثرات جانبی منفی در بر خواهند داشت، وسعت و شدت آنها بستگی به داروی خاص و سابقه ی پزشکی ,نژاد گربه ی شما و عوامل دیگر دارد. برخی از عوارض جانبی رایج این آنتی بیوتیک ها عبارتند از:

-استفراغ و اسهال

-تورم قسمت های مختلفی از صورت و بدن

-وجود خون در مدفوع

-یرقان

-آسیب های کلیوی یا کبدی

-از دست دادن وزن یا از دست دادن اشتها و عطش

به طور کلی اکثر آنتی بیوتیک ها با عوارض جانبی شدیدی همراه نمی باشند که همین مسئله می تواند مهمتر از مزایای دارو باشد.اما گربه ها عکس العمل متفاوتی به داروهای مشابه نشان میدهند و بسیار مهم میباشد که شما قبل از اینکه برنامه ی
درمانی پت خود را آغار کنید از هر یک از تاثیرات منفی ممکن آنتی بیوتیک ها مطلع
باشید. علاوه بر این با دقت مراقب گربه ی خود باشید تا در صورت مشاهده ی هرگونه نشانه از عوارض جانبی جدی او را به دامپزشکی برسانید.

قبل از اینکه پت شما بطور کامل درمان نشده است برنامه ی آنتی بیوتیک را قطع و یا
متوقف نکنید.

این کار ممکن است باعث تاثیرات منفی بیشتری شود و همچنین ممکن است مقاوت باکتری ها را نسبت به آنتی بیوتیک ها افزایش دهد.

آنتی بیوتیک ها داروهایی بسیار موثر میباشند که میتوانند به درمان انواع بیماری ها
و عفونت های گربه ی شما کمک کنند.با این حال آنها بدون خطر نمیباشند و تجویز
نادرست آنها میتواند برای شرایطی که ساخته شده اند بسیار مضر باشد.به همین دلیل مشورت با یک دامپزشک قبل و در طول برنامه ی آنتی بیوتیک درمانی گربه ی شما از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.

نقد استاندارد چشم گریت دین

نقد استاندارد چشم گریت دین

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

چشم انسان ها و سگ ها
سگ ها کور رنگی قرمز و سبز دارند . آن ها در مقایسه با انسان ها دنیای روشن تر و با جزئیات کم تری را می بینند و دید محیطی بهتری نسبت به انسان ها دارند . (آن ها قسمت های بیشتری از دنیا را می بینند .) اما در رابطه با فاصله ها به این میزان خوب نیستند . سگ ها نسبت به انسان ها در دید شب و کشف اشیای در حال حرکت برتری دارند .
نمونه ی حدسی آنچه انسان ها و سگ ها در هنگام دیدن یک نوار رنگی (طیف الکترومغناطیسی) مشاهده می کنند در تصویر زیر آورده شده است .

Click this bar to view the full image.

این تفاوت ها در توانایی دیداری نور در تئوری تکاملی قابل درک می باشد . درک عمقی خوب و تیز فهمی بصری برای پستانداران اولیه که از شاخه ای به شاخه ی دیگر می پریدند و در حقیقت انسان ها از آن ها تکامل یافته اند امری ضروری می باشد . این دید رنگی پستانداران اولیه را در انتخاب رسیده ترین و مغذی ترین میوه ها توانا ساخته بود . لیکن برای سگ ها توانایی دید در شکار شبانه جایگزین این مسئله شده است .
دایره دید
شکل زیر پهنه (میدان) دید در انسان ها و سگ ها را نشان می دهد . به دلیل جایگاه قرار گیری چشم ها انسان ها دارای پهنه ی دید ۱۴۰ درجه می باشند در حالیکه این میزان برای سگ ها ۱۰۰ درجه می باشد .

Click this bar to view the full image.

استاندار fci
چشم ها :
چشم ها باید دارای سایز متوسط , رنگ تیره , شکل بادامی به همراه پلک هایی فلت باشند . برای سگ هایبه رنگابی (Blue)چشم های روشن تر مجاز هستند . چشم های رنگی روشن و یا چشم هایی با رنگ های متفاوت در هارلکوئین(Harlequin)قابل مشاهده است .
عیوب
هرگونه انحرافی از نکته های گفته شده ی قبلی خطا محسوب می شود که تشخیص آن با توجه به درجه ی انحراف صورت می پذیرد .
چشم ها :
پلک های سست و شل که به شدت قرمز بوده و دارای التهاب شدید می باشند .
چشم های روشن با رنگ کهربایی
چشم هایی به رنگ آبی روشن و یا چشم های با رنگ های متفاوت برای همه ی گریت دین ها با رنگ چشم ساده
وجود فاصله ی زیاد بین چشم ها و یا شکاف و بریدگی در آن ها
عیوب جدی
اکتروپی و انتروپی

استاندارد های قانونی
چشم ها باید سایز متوسط و رنگ تیره با داشته باشند . پلک ها باید نسبتا سفت باشند . چشم های پرچین و مغولی خطا محسوب می شوند . در هارلکوئین ها چشم ها باید تیره باشند . اگرچه چشم های رنگ روشن و یا چشم هایی با رنگ متفاوت در هارلکوئین ها قابل قبول است ؛ داشتن این نوع چشم ها مطلوب و پسندیده نمی باشد .
استانداردهای کلوپ انگلیسی گریت دین
چشم ها
چشم های آن ها باید ترجیحا رنگ تیره داشته باشند و مردمک هایی که سایز متوسط دارند به صورت متمرکز و عمیق در داخل کاسه ی چشم قرار گرفته باشند .چشم های عجیب در هالکوئین ها مجاز می باشد .
چشم ها از نظر منتقدان
چشم ها بسیار مهم می باشند. سایز چشم ها , پوزیشن و محل قرار گیری چشم در داخل کاسه ی چشم همچنین فرم و شکل پلک ها به طور قابل توجهی وضعیت سر گریت دین را مشخص می کنند .
شکل چشم ها اندکی گرد بوده و و سایز متوسطی دارند . چشم ها به وسیله ی استخوانی که در کاسه ی چشم و اسکلت سر قرار دارد و همچنین پلک ها و لایه ی سوم پلک که به عنوان محافظ عمل می کنند محافظت می شوند . پلک ها متحرکمی باشند . آن ها به طور دوره ای و منظم روی چشم را می پوشانند و با این کار باعث تمیز شدن آن از گرد وغبار و کثیفی می شوند. این لایه در هارلکوئین ها صورتی بوده ولی در بقیه ی دین ها دارای رنگ دانه می باشد . ولی نبودن رنگ دانه در بقیه ی گریت دین ها نیز قابل مشاهده است . زیبایی چشم مواردی چون سایز مناسب چشم نسبت به سایز سر , باز بودن آن ها و تیره بودن را شامل می شود . ابروها باید باریک باشند و با حرکت خود چشم ها را احاطه کنند . همه ی این ها زیبایی خاصی به گریت دین ها می بخشد .
چشم های کوچک و مغولی و چشم هایی که در نزدیکی هم و یا بسیار دور از هم قرار دارند مورد پسند نمی باشند . چشم های رنگ روشن , کهربایی و آبی نیز مورد قبول نمی باشند ولی این رنگ ها فقط برای هارلکوئین ها مجاز هستند . پلک ها بسیار باریک و یا سنگین و بلند عیب محسوب می شوند .

Click this bar to view the full image.

Click this bar to view the full image.

Click this bar to view the full image.

Click this bar to view the full image.

پایین افتادگی غده ی اشکی پلک سوم . (چشم گیلاسی)

Click this bar to view the full image.

Click this bar to view the full image.

انتروپی

اکتروپی

زخم قرنیه

نظرات ( document.write(get_cc(13563531)) 0)

غذاهایی که گربه ها هرگز نباید بخورند

غذاهایی که گربه ها هرگز نباید بخورند

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

بخش اول

غذاهای خطرناک؟

در واقع برخی از غذاها برای گربه مضر و خطرناک است بنابراین لازم است که برخی از غذاها و مواد غذایی معمول خطرناک برای گربه را بشناسید و مراقب باشید گربه هرگز این مواد را مصرف نکند.

پیاز، سیر، موسیر

پیاز در تمامی اشکال (پودر شده، خام، پخته، یا خشک) می‌تواند باعث ایجاد مشکل در سلول‌های قرمز خون شده، و منجر به کم خونی شود.

این قضیه در مورد غذای کودک نیز صدق می‌کند چرا که حاوی پودر پیاز است. بنابراین از دادن غذای کودک به گربه باید خودداری کرد.

مصرف مقدار بسیار کم این مواد ممکن است آسیبی به گربه نرساند. اما یکباره خوردن مقدار زیاد این مواد یا خوردن مقدار کم از این مواد اما به طور منظم می‌تواند باعث مسمومیت شود. علاوه بر این پیاز، سیر و موسیر می‌توانند باعث ناراحتی گوارشی شوند.

ترجمه: خاله‌ی شانی
بخش ۲

شیر و سایر فرآورده‌های لبنی

بچه گربه‌ها قادر به تحمل شیر هستند، اما سیستم بدن اغلب گربه‌های بزرگسال قادر به دریافت و تحمل شیر نمی‌باشد. در واقع سیستم گوارشی آنها نمی‌تواند فراورده‌های لبنی را تحمل کند و در نتیجه این مسئله می‌تواند باعث ایجاد ناراحتی در دستگاه گوارش و اسهال شود.

بخش ۳

الکل
آبجو،مشروبات الکلی،شراب،غذاهای حاوی الکل- هیچ یک ازآنهابرای گربه‌تان خوب نیست. به این دلیل که الکل اثر یکسانی روی کبد و مغز گربه مانند انسان دارد. اما به مراتب اثرات زیان‌آور این مواد زودتر از آنچه تصور میشود برای گربه قابل مشاهده است.

فقط دوقاشق چایخوری از ویسکی می‌تواند باعث کما و چند قاشق چایخوری بیشتر میتواند منجر به مرگ گربه شود.

بخش ۴

کافئین

کافئین در مقادیر زیاد می‌تواند برای گربه‌ها کشنده باشد و برای آن هیچ پادزهری وجود ندارد.

علائم مسمومیت با کافئین عبارتند از: بی قراری، تنفس سریع، تپش قلب، لرزش های عضلانی، و بیهوشی است.

علاوه بر چای و قهوه، کافئین در کاکائو، شکلات، کولا و نوشابه های الکلی، نیروزا نیز از قبیل ردبول یافت ‌می‌شود. همچنین در برخی از داروهای سرماخوردگی و مسکن‌ها نیز موجود است.

خش ۵

انگور و کشمش

انگور و کشمش می‌توانند باعث نارسایی کلیه شوند و مصرف حتی مقدار کم آن نیز می‌تواند باعث بیماری گربه شود.

استفراغ مکرر و بیش فعالی علائم اولیه مصرف این مواد است. اگرچه برخی از گربه‌ها هیچ عوارضی از بیماری نشان نمی‌دهند.

بهتر است که به گربه خود هرگز انگور ندهید و انگور و کشمش را در مکانی دور از دسترس گربه نگهدارید.

بخش ۶

شکلات

شکلات می تواند برای گربه‌ها کشنده باشد. اگر چه اغلب گربه‌ها شکلات نمی‌خورند.

برخی به اشتباه تصور می‌کنند که می‌توانند به عنوان تشویق به گربه شکلات بدهند که این تصور نادرست است و باعث ایجاد مشکلاتی در سلامتی گربه می‌شود.

عامل سمی که در تمام انواع شکلات، حتی شکلات سفید برای گربه‌ها وجود دارد تئوبرومین است.

خطرناک ترین نوع آن شکلات تلخ و انواع بسیار تیره رنگ و پخته شده شکلات است.

مصرف شکلات می‌تواند باعث به هم ریختن ریتم طبیعی قلب، لرزش، تشنج و مرگ شود.

بخش ۷

آب نبات و آدامس

آب نبات، آدامس، خمیر دندان، برخی محصولات پخته شده و برخی از غذاهای رژیمی که با xylitol (شیرین کننده‌ مصنوعی) شیرین شده‌اند می‌توانند باعث افزایش گردش انسولین در بدن گربه شوند و موجب افت قند خون گربه خواهند شد.

Xylitol همچنین می‌تواند منجر به نارسایی کبد شود.

علائم اولیه عبارتند از: استفراغ، بی حالی، و از دست دادن هماهنگی در حرکات.

همچنین ممکن است گربه بلافاصله پس از مصرف Xylitol دچار تشنج شود و نارسایی کبد نیز فقط در عرض چند روز پس از مصرف رخ می‌دهد.

بخش ۸

چربی زیاد و استخوان

چربی و استخوان برای گربه می‌توانند خطرناک باشند. چربی، به هر صورت پخته و خام، می‌تواند موجب ناراحتی‌های روده‌ای، اسهال و استفراغ شود.

همچنین گربه‌ ممکن است به وسیله استخوان دچار خفگی شود. تراشه‌ها و تکه‌های متلاشی شده استخوان‌ها می‌توانند باعث انسداد و پارگی دستگاه گوارش گربه شوند.

بخش ۹

گوشت و ماهی خام

گوشت و ماهی خام (همچنین تخم مرغ خام)، حاوی باکتری‌هایی است که باعث مسمومیت غذایی می‌شوند. علاوه بر این، آنزیمی در ماهی خام تیامین، ویتامین b ضروری مورد نیاز گربه را از بین می‌برد.

کمبود تیامین می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی عصبی شده و منجر به تشنج و کما شود.

بخش ۱۰

تخم مرغ خام

خوردن تخم مرغ خام توسط گربه باعث ایجاد دو مشکل می‌شود.

اول اینکه احتمال مسمومیت غذایی توسط باکتری‌هایی مانند سالمونلا یا ای. کولی وجود دارد.

دوم اینکه پروتئین موجود در سفیده تخم‌ مرغ خام که اویدین نامیده می‌شود در جذب بیوتین ویتامین

b تداخل ایجاد می‌کند که این مسئله می‌تواند باعث ایجاد مشکلات پوستی و ایجاد مشکلاتی برای موهای گربه می‌شود.

بخش ۱۱

غذای سگ

گاهی اوقات استفاده از غذای سگ به میزان بسیار کم برای گربه صدمه‌ای به گربه نمی‌زند. اما غذای سگ جایگزین مناسبی برای غذای گربه نیست.

غذاهای هر دو آنها دارای مواد و اجزای مشابهی است اما غذای گربه به طور ویژه برای نیازهای گربه فرموله شده که شامل پروتئین بیشتری است و همچنین حاوی برخی ویتامین‌ها و اسیدهای چرب است.

استفاده از رژیم غذایی سگ به طور مداوم برای گربه می‌تواند باعث ایجاد سوء تغذیه بسیار شدیدی در گربه شود.

بخش ۱۲

جگر

مصرف مقدار کم جگر برای گربه مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما خوردن بیش از حد آن می‌تواند باعث ایجاد مسمومیت ویتامین Aشود. این بیماری جدی می‌تواند بر روی استخوان‌های گربه تاثیرگذار باشد. علائم آن شامل تغییر شکل دادن استخوان‌های آرنج و ستون فقرات و پوکی استخوان است. مسمومیت ویتامین Aهمچنین می‌تواند موجب مرگ شود.

بخش ۱۳

پرخوری

بیش از حد غذا خوردن در اغلب موارد همانقدر که برای انسان‌ها مضر است برای گربه‌ها نیز زیان‌آور است.

پرخوری می‌تواند منجر به چاقی و حتی دیابت شود.

خش ۱۴

خمیر (خمیر ترش)

قبل از پخته شدن، خمیر اگر مدت زمانی قبل از پخته شدن باقی بماند افزایش حجم پیدا می‌کند و این دقیقا همان چیزی است که اگر گربه آن را بخورد در معده‌اش اتفاق می‌افتد و باعث تورم می‌شود، خمیر در شکم گربه منبسط می‌شود و باعث درد شدید می‌شود.

علاوه بر این، هنگامی که خمیر ترش می‌شود و افزایش می‌یابد، الکل تولید می‌کند که مصرف آن توسط گربه منجر به مسمومیت با الکل می‌شود.

بخش ۱۵

ماهی تن

استفاده از ماهی تن ممکن است آسیبی به گربه نرساند اما استفاده مداوم از آن برای گربه و حتی انسان می‌تواند منجر به سوء تغذیه شود به این دلیل که تمامی مواد مغذی که گربه نیاز دارد را در بر ندارد.

همچنین استفاده مداوم از این محصولات می‌تواند منجر به مسمومیت با جیوه شود. از این محصولات تنها برای تشویق و دعوت گربه برای خوردن غذای اصلیش استفاده کنید.

بخش ۱۶

داروهای انسانی

یکی از شایع‌ترین علل مسمومیت در گربه‌ها مصرف داروی تجویز شده برای انسان است.

در مورد داروها همانطور که آنها را دور از دسترس کودکان نگه می‌دارید داروها را در جایی قرار دهید که گربه امکان دسترسی به آنها را نداشته باشد. و هرگز به گربه خود بدون توصیه و مشورت با دامپزشک هیچ گونه دارویی ندهید.

اجزای تشکیل دهنده داروهایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن که داروهای معمولی‌اند که از بین برنده‌ی درد و سرماخوردگی هستند و در هر خانه‌ای یافت می‌شود می‌توانند کشنده باشند و باعث مرگ گربه شوند.

خش ۱۷

آشپزخانه: هیچ گربه‌ای اجازه ورود ندارد

بسیاری از مواردی که به طور معمول در قفسه‌های آشپزخانه یافت می‌شود می‌تواند به گربه آسیب برساند.

انواع مواد غذایی را در جایی نگهدارید که گربه امکان دسترسی به آنها را نداشته باشد و آنها را در کابینت یا قفسه‌های درداری که باز کردنش برای گربه مشکل است نگهدارید. این عمل کمک به حفظ گربه از بیماری‌های جدی مرتبط به غذاها و ادویه‌های (انسانی) می‌کند.

خش ۱۸

اگر گربه شما چیزهایی را که نباید بخورد مصرف می‌کند

هر چقدر هم مراقب و هوشیار باشیم این امکان وجود دارد که گربه برخی چیزهایی را که نباید بخورد (اشیا یا مواد غذایی) را پیدا کند و بخورد. این هوشمندانه است که همیشه شماره‌ تلفن‌های تعدادی دامپزشک محلی خود، درمانگاه و اورژانس ومرکز کنترل مسمومیت حیوانات (aspca) را در دسترس داشته باشید، که در مواقع اضطراری بتوانید از خدمات این مراکز استفاده کنید.

در صورتی که فکر می‌کنید گربه‌تان چیزی را که سمی است مصرف کرده است قبل از هر کاری ابتدا با اورژانس مراکز درمانی تماس بگیرید.

بخش ۱۹

(آخر)

چیزهایی که گربه می‌تواند بخورد

گربه‌ها حیوانات گوشتخواری هستند و در وعده‌های غذاییشان نیاز به گوشت دارند.

در مورد رژیم غذایی صحیح گربه با دامپزشک خود صحبت و مشورت کنید و راهنمای روی لیبل مواد غذایی را مطالعه و از آن پیروی کنید و طبق دستور عمل کنید تا مطمئن شوید رژیم غذایی گربه‌تان متعادل است و گربه سالم و سلامت خواهد ماند.

گهگاه استفاده از گوشت گاو بدون استخوان و برنج قهوه‌ای برای تنوع می‌تواند خوب باشد. اما بهتر است که در مقدار بسیار کم و گاهی اوقات باشد.

میزان وعده غذایی روزانه گربه

میزان وعده غذایی روزانه گربه

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

اگر شما برای اولین بار صاحب یک گربه شده اید سوال "گربه ام باید روزانه چقدر غذا بخورد" یکی از اولین سوال هایی است که به ذهن شما می رسد.حتی اگر شما تجربه ی نگهداری از گربه های زیادی را داشته اید ممکن است بعضی وقت ها با خود فکر کنید ، آیا گربه ام غذای کافی می خورد؟غذا دادن به یک گربه مانند آزمایش های علمی موشک نیست!!!اما باید به خیلی از نکات توجه کرد از جمله وزن،سنمیزان فعالیت گربه،بارداری یا بیماری گربه و نوع غذایی که می خورد. (غذای خشک یا غذا های کنسروی)همچنین مارک غذایی که شما به گربه تان می دهید می تواند تاثیر گذار باشد.وقتی غذا هایی با کیفیت بالا به گربه ی خود دهیم مواد مفید بیشتری وارد بدن گربه می شوند و مواد مضر و چاق کننده هم کمتر به گربه آسیب می رسانند.بسیاری از صاحبان گربه به گربه ی خود اجازه می دهند به غذای خشک همیشه دسترسی آزاد داشته باشد و هر روز یک یا دو بار به گربه ی خود غذای کنسروی می دهند.اگر گربه ی شما غذای خشک با کیفیت تغزیه کند یک رژیم غذایی که غذای خشک به تنهایی آن را تشکیل می دهد لزوما یک رژیم غذایی بد برای گربه ی شما نیست.اما گربه ی شما باید آب بیشتری بخورد تا نیاز هایی که به غذای کنسروی دارد برطرف شوند.

وقتی یک گربه ی جدید به خانه می آورید مهم است که رژیم غذایی قبلیش را ادامه دهد و اگر شما از رژیم غذایی قبلیش راضی نیستید می توانید پس از مدتی آرام آرام رژیم غذایی گربه ی خود را تغییر دهید.دقت داشته باشید که باید به اندازه ای که صاحب قبلی گربه به آن غذا می داد ، به گربه ی خود غذا دهید.گربه ها از تنوع خوششان نمی آید و وقتی یک گربه به خانه ی جدیدش می رود به دلیل مواجه شدن با وسایل و افراد جدید دچار استرس می شود برای همین بهتر است سعی کنید زندگی گربه در خانه ی جدیدش را مانند خانه ی قبلیش کنید.قرار دادن غذایی که به آن عادت کرده است یکی از راه های کاهش استرس گربه ی شماست.
وقتی آماده شدید که رژیم غذایی گربه ی خود را تغییر دهید ابتدا باید تصمیم بگیرید که می خواهید چه نوع غذایی به گربه ی خود دهید.(غذای کنسری یا خشک)با توجه به کالری هر نوع غذا ، باید مقدار غذایی که به گربه ی خود می دهید را تنظیم کنید.

محتویات غذای گربه:
یک غذای مفید و سالم برای گربه حاوی گوشت،ماهی یا مرغ تازه است.غذای خشک گربه ی شما باید حاوی پروتئین حیوانی زیاد و پروتئین گیاهی کمی باشد.(هضم غذا های گیاهی بعضی وقت ها برای گربه ها سخت می شود و باعث بیماری گربه ی شما می شوند) کربوهیدرات غذای گربه ی شما نباید بیشتر از ۱۰ درصد آن را تشکیل دهد.غذای کنسروی نیز باید بیشتر حاوی گوشت باشد تا مواد متفرقه.

تغذیه مناسب در توله سگها

تغذیه مناسب در توله سگها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

توله سگ دقیقا مانند یک نوزاد انسان نیاز هایی زیادی دارد که با یک فرد بالغ فرق دارد.
دادن غذای خوب و عالی می تواند زندگی آینده سگ شما را بسازد و با دادن غذاها مورد نیاز و مقوی به توله سگتان به سرحالی و خوشحالی و سر زندگی توله سگ خود کمک می کنید. انرژی همیشه یه منبع تامین کننده دارد و انرژی بدن توله از طریق شیر مادر و غذاهایی است که شما به او می دهید.






همه توله سگ ها نیاز به تغذیه , عشق , محبت بازی و سرگمی دارند. اما یک توله سگ مانند نوزاد انسان و یا یک فرد بالغ نیاز های فردی دارد.
ولی تفاوت میان تغذیه سن و نژاد محل زندگی(محیط زیست) و وراثت و بسیاری از عوامل دیگر میتواند در تغذیه سگ تاثیر بگذارد.
تغذیه نامناسب یک کودک انسان باعث میشود نوزاد خیلی چاق و یا خیلی لاغر شود و از نظر رشد به مشکل بخورد.
این مورد در مورد نوزادان تمام حیوانات هست و توله سگ ها هم همیطور هستند در صورتی که در تولگی تغذیه سالم داشته باشند میتوانند رشدی کامل و بدنی با سیستم ایمنی بالا داشته باشند.
توله سگه در حال رشد نیاز به مواد مغذی بسیار برای رشد کامل دارد.برای پاسخگویی به رشد و توسعه بدن توله سگ , غذای توله سگ باید دارای پرونئین , انرژی و مهم تر از همه کلسیوم باشد تا توله سگ مواد مغذی مورد نظر بدن را جذب کند و رشدی کامل و صحیح داشته باشد.
توله سگ هایی که از خانواده نژاد های بزرگ و کاری هستند مانند ژرمن شپرد, گرین دین, گلدن رتریو , رتوایلر و…… به دلیله رشد زیادی که در تولگی دارند باید غذایی که برای تغذیه انها استفاده می شود بتواند مواد مورد نیاز توله سگ را برای رشد کامل محیا کند.و این مورد برای استخوان بندی و رشد صحیح استخوان ها و عضلات بسیار مهم است.
معمولا توله سگ ها به دلیل داشتن دهانی کوچک غذای کوچیک و تکه تکه شده را بهتر میجوند و قورت می دهند پس در زمان دادن غذا به توله سگ به این مورد توجه داشته باشید.

ایست قلبی در سگها

ایست قلبی در سگها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

ایست قلبی

بیماریهای قلبی یکی از شایع ترین بیماریها در سگ می باشند.

برخلاف بسیاری دیگر از مشکلات بهداشت و سلامت، بیماریهای قلبی باعث مرگ حیوان خانگی می شوند. آمار نشان می دهد حدود ۱۰% از سگ ها که به دامپزشک مراجعه می کنند از بیماریهای قلبی رنج می برند. این آمار نشان می دهد که بیماری قلبی در سگها شایع تر است و به همین دلیل معاینات سالانه، نقش حیاتی در تشخیص زودهنگام بیماریهای قلبی دارد که باعث می شود با کمک رسانی به موقع جان سگ از خطر مرگ حتمی نجات پیدا کند.

بیماریهای قلبی به دو دسته تقسیم می شوند: مادرزادی و اکتسابی

اختلالات قلبی مادرزادی: این مشکلات در بدو تولد آشکار می شوند و علت آن اختلالات ژنتیکی است که از والد به توله انتقال پیدا می کند.

اختلالات اکتسابی: این مشکلات می تواند به علت اختلالات سختزایی در زمان زایمان و یا بیمار شدن مادر در دوران بارداری و یا بیماری توله بوجود آید. اختلالات اکتسابی شایع تر از اختلالات مادرزایی می باشند و معمولا در دوران بلوغ نمایان می شوند.

تحقیقات اخیر دامپزشکان نشان می دهد که اختلالات قلبی مادرزایی در سگ های اصیل بیشتر است مانند نژادهای باکسر و دابرمن پینچر. در چند سال اخیر آزمایشات ژنتیکی بسیاری برروی این موضوع انجام شده است.

توجه: بیاد داشته باشید معاینات سالانه یکی از بهترین فرصت های شناسایی بیماریهای قلبی در سگ ها می باشد.

علل ایست قلبی

ایجاد ضربه (اغلب تصادف با وسایل نقلیه)، غرق شدگی، استنشاق دود.

اقدامات لازم

ابتدا راههای هوایی، نحوۀ تنفس و جریان گردش خون سگ را مورد بررسی قرار دهید و سپس احیای قلبی ریوی انجام دهید.

۱_ بررسی راه های هوایی

نگاه کردن:آیا قفسۀ سینۀ سگتان حرکت می کند؟

گوش کردن: آیا می توانید صدای تنفس سگ را بشنوید؟

احساس کردن: آیا تنفس سگ را بر گونه یا پشت دست خود احساس می کنید؟

۲_ کنترل تنفس

اگر سگ نفس نمی کشد، حیوان را به سمت راست بخوابانید، زبان حیوان را مقداری که از دهانش خارج نشود، به سمت جلو بکشید. دهان حیوان را بسته و در حالی که سر و گردن برای باز بودن مسیر تنفسی در یک راستا قرار دارند، سر را کمی به جلو خم کنید. برای دادن تنفس، سرتان را تا نزدیک بینی حیوان پایین بیاورید. سر حیوان را به طرفین بلند نکنید، زیر این عمل باعث انسداد راههای هوایی می شود. دهان سگ را بسته و دهانتان را در اطراف بینی حیوان قرار دهید. در سگ های کوچک دهان شما به طور طبیعی در اطراف دهان و بینی آنها قرار می گیرد.

برای سگهای بزرگتر، دهان سگ را بسته نگه داشته و دهانتان را در اطراف بینی سگ قرار دهید. سپس نفس بکشید و هوای بازدم را به داخل بینی یا دهان و بینی سگ بدمید، تا حدی که هوای لازم برای اتساع سینۀ حیوان فراهم شود. سگ های بزرگ نیاز بیشتر و سگ های کوچکتر نیاز کمتری به هوار وارده دارند.

نکته: برای جلوگیری از تماس مستقیم دهان با بینی حیوان، می توانید دستتان را در اطراف بینی مانند قیف حلقه کرده و از این طریق هوا را به داخل بینی سگ بدمید.

۳_ کنترل گردش خون

نبض سگ را بر روی قلب و یا از روی شریان داخل رانی کنترل کنید.

نکته: قبل از رخ دادن یک وضعیت اضطراری، مکان دقیق نبض سگتان را یافته و کنترل کردن ضربان نبض را تمرین کنید.

اگر گوشی پزشکی در دسترس نباشد با استفاده از گوش، چشم و حس لامسه نیز می توان ضربان قلب را مورد بررسی قرار دهید. اما با خرید یک گوشی پزشکی و اضافه کردن آن به جعبۀ کمکهای اولیه می توان به آسانی و با دقت بالاتری ضربان قلب سگ را شنید و تعداد نبض آنرا کنترل کرد.
قبل از بررسی ضربان قلب باید از محل دقیق گرفتن نبض در بدن گریت دین آگاهی داشت. بهترین منطقه جهت گرفتن ضربان قلب در قسمت چپ قفسۀ سینه، پشت آرنج، مابین دنده های ۴ و ۵ روی قلب است. دو انگشت دست راست خود را روی قلب قرار می دهید با استفاده از ساعت یا کرونومتری که در دست چپ خود دارید تعداد ضربان را در ۱۰ ثانیه ثبت می کنید و عدد بدست آمده را در عدد ۶ ضرب می کنید و حاصل آن میزان ضربان قلب در دقیقه می باشد که با علامت اختصاری BPM ) Beats Per Minute = ضربه در دقیقه) مشخص می گردد. ( ۷۲=۶*۱۲)
برای بدست آورن ضربان طبیعی سگ خود، این عمل را باید یکبار زمانی که حیوان در حالت آرامش و استراحت قرار دارد انجام دهید و یکبار نیز بعد از انجام فعالیت بدنی. ضربان قلب طبیعی در نژادهای بزرگ بین ۶۰ تا ۸۰ ضربه در دقیقه می باشد.

بهترین منطقه برای گرفتن نبض گریت دین، سرخرگ رانی می باشد. برای این منظور دو انگشت اول را با کمی فشار برروی قسمت داخلی پای عقب درست در زیر جایی که چا به بدن متصل است قرار می دهید. شما می توانید ساختار طناب مانند، که شریان فمورال نامیده می شود را احساس کنید. تعداد دفعات احساس پالس در ۱۰ ثانیه را در عدد ۶ ضرب می کنید. دقیقا مانند محاسبۀ ضربان قلب صورت می گیرد.همچنین باید به میزان قدرت هر پالس نیز توجه داشته باشید.

در صورتی که نبض وجود نداشته باشد، بلافاصله احیاء قلبی، ریوی را شروع کنید.

۴_ نحوۀ انجام احیای قلبی، ریوی

الف) موقعیت قرار گرفتن بدن

سگ را بر روی زمین یا روی سطح سختی به سمت راست بخوابانید. ۴ الی ۵ مرتبه به حیوان تنفس سریع بدهید.

ب) یافتن موقعیت قلب

دست چپ سگ را از محل آرنج خم کنید و به پشت سینه حیوان ببرید. نقطه ای که آرنج سگ در تماس با بدن می باشد، مکانی است که می توانید با دستتان آنجا را فشار داده و موقعیت تقریبی قلب سگ را پیدا کنید (این نقطه، محلی است که می توان ضربان نبض را در آن تشخیص داد.)

ج) ماساژ قلبی

برای انجام ماساژ قلبی، ابتدا یک دست را برروی دست دیگر قرار دهید و انگشت ها را به هم چفت کنید. آرنج ها دست خود را محکم و ثابت نگاه داشته و به شکل عمود بر قفسۀ سینه، فشار وارد نمایید. این عمل تا هنگام بازگشت ضربان قلب بطور مرتب ادامه می یابد.

د) نسبت ماساژ قلبی به تنفس مصنوعی

ابتدا در هر ۱۰ ثانیه حدود ۱۵ بار سینۀ سگ را فشار دهید، سپس یکبار تنفس بدهید. بعد از یک دقیقه نبض سگ را کنترل کنید. در صورت عدم پاسخ مراحل قبلی را دوباره تکرار کنید.

نکته: سگ های بزرگ نیاز به فشار عمیق در حدئد ۶_۵ سانتیمتر دارند. برای سگ های کوچک سینۀ حیوان را در حدود ۵/۱ سانتیمتر فشار دهید. ممکن است تنها با استفاده از نوک انگشتان یا توسط یک دست بتوانید سینۀ سگ را فشار دهید. شما همچنین می توانید سینه حیوان را در محل قلب، بین دو دست قرار داده و فشار دهید.

ه) فشردن ناحیۀ شکم سگ

در سگ های آسیب دیده، جهت بازگرداندن خون موجود در ارگان های شکمی به داقل قلب، نیاز به فشار دادن شکم توسط دست وجود دارد. برای انجام این عمل، یک دست را در طول ستون مهره ها قرار داده و کف دست را از پائین ترین نقطۀ شکم به سمت قلب بغلطانید. همچنین می توانید شکم سگ را در بین دو دست که یکی زیر شکم و دیگری روی شکم قرار دارد، فشار دهید. بعد از اجرای ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی، فشردن شکم را باید به برنامۀ احیای سگ اضافه کنید.

و) کنترل نبض سگ

بعد از یک دقیقه و یا تقریبا هر چهار سیکل یکبار، دوباره نبض سگ را به روش توضیح داده شده کنترل کنید.

ز) زمان توقف احیای قلبی

اگر بعد از ۱۵ دقیقه هیچ علایمی از حیات مشاهده نشد و یا اگر برای ادامه دادن احیای قلبی، ریوی خسته شده اید، مطمئن باشید که برای کمک یه احیای سگ تمام تلاش خود را انجام داده اید و می توانید عملیات احیا را متوقف کنید.

طبق آمار ارائه شده در مورد انسان، احیای قلبی، ریوی، تنها حدود ۱۸ الی ۳۰ درصد موثر می باشد. این میزان موفقیت برای حیوانات در حدود ۲۰ درصد مورد انتظار است.

نفخ و درمان آن در نژاد گریت دین

نفخ و درمان آن در نژاد گریت دین

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

نفخ چیست؟
نفخ یک بیماری حاد یا یک مشکل گوارشی است. زمانی که ترشحات معده و روده زیاد می شود و یا تخمیر غذا در معده تولید گاز می کند، معده از این گاز انباشته شده و شکم متورم می گردد که به این حالت نفخ معده گفته می شود.

نفخ عارضه ای است که می تواند در هر نژاد و در هر سنی اتفاق افتد. با این حال نژادهای بزرگ که دارای سینه های فراخ هستند مانند گریت دین، بیشتر از این نوع حالت اورژانسی رنج می برند. معمولا نفخ بلافاصله بعد از خوردن غذا در گریت دین ایجاد می شود. اگرچه عوامل محیطی و ژنتیکی ناشناخته ای برای نفخ وجود دارد، اما معمولا بر اثر پُر خوری، نوشیدن بیش از حد آب، فعالیت بالای بدنی، به ویژه غلت زدن بعد از غذا خوردن ایجاد می شود.
در نفخ گسترش معده، سبب وارد شدن فشار بر پردۀ دیافراگم شده و به نوبۀ خود تنفس را برای سگ دشوار می سازد. معده دچار پیچ و تاب می شود که این چرخش باعث درد و شوک وحشتناک و مرگ سریع حیوان می گردد.
بنابراین نفخ همیشه باید به عنوان یک شرایط وخیم و ارژانسی شناخته شود و الزامی است که صاحبان و پرورش دهندگان گریت دین اطلاعات کاملی از چگونگی جلوگیری، شناخت علائم و انجام کمکهای اولیه آن بدست آورند.

لوازم مورد نیاز برای جلوگیری از نفخ:
۱_ گوشی پزشکی
۲_ ۳ رول نوارچسب
۳_ ۲ لولۀ معده به قطرهای مختلف و به اندازۀ ۵/۲_۲ متر
۴_ ۲ سر سرنگ شمارۀ ۱۴
۵_ ژل K.Y. (ژل بی حسی)
۶_ چند گاز یا حوله برای جذب مایعات دفعی
این لوازم در هر محیطی که از گریت دین نگهداری می کنید، باید به تعداد سگها در دسترس باشد.

مراحل نفخ، علائم و اقدامات موردنیاز:
در زمان نفخ گریت دین رفتاری همراه با اضطراب از خود نشان می دهد (ناله، قدم زدن، بلند شدن و دراز کشیدن، کشش بدن همراه با حالت کلافگی). بعد از خوردن غذا شواهدی از متورم شدن شکم نمایان می شود. ترشح بزاق دهان بیشتر از حد معمول می گردد. سگ تلاش بی فایده ای برای استفراغ کردن دارد. تنفس حیوان سخت می شود و نسبت به غذا بی میل می گردد و به آرامی حرکت می کند. در شرایط حاد لثه به رنگ قرمز تیره، آبی، خاکستری یا سفید تغییر رنگ پیدا می کند. ضربان قلب شدید و نبض ضعیف شده و سبب مرگ گریت دین می گردد.
برای نجات سگ شما باید خیلی سریع وارد عمل شوید. حتی زمانی که شما به نفخ سگ خود شک دارید، باید بلافاصله گریت دین را به نزدیکترین کلنیک دامپزشکی انتقال دهید و در زمان ورود سریعا علت مراجعه را ذکر کنید تا در ابتدا از حیوان عکس برداری با اشعۀ X صورت گیرد. زیرا با عکس برداری نفخ حیوان مشخص می گردد.

تعیین فاز نفخ در گریت دین

۱_ معاینه رنگ لثه
۲_ چک کردن ضربان قلب و تعداد نبض
۳_ توجه به میزان اتساع شکم

برای اینکه صاحبان بتوانند در زمان نفخ کمکهای اولیه را به صورت مفید انجام دهند باید سه اقدام فوق را در زمان سلامت با گریت دین خود تمرین کنند تا در زمان ایجاد نفخ با مقاومت حیوان روبرو نگردند.

معاینه رنگ لثه:
لثۀ گریت دین در حالت طبیعی صورتی رنگ یا قرمز کمرنگ است و زمانی که با انگشت لثه را چند لحظه به صورت مداوم کمی فشار دهید پس از برداشتن انگشت، رنگ لثه سریعا باز می گردد.

توجه: در فاز ۱ نفخ نیز این حالت به چشم می خورد.

اگر لثه گریت دین به رنگ قرمز تیره، خاکستری، آبی و سفید باشد زمانی که شما لثه را تحت فشار قرار می دهید، رنگ بسیار کند بر می گردد و این نشان از وضعیت خطرناک است و شما باید بلافاصله کمکهای اولیه را آغاز کنید. اگر بعد از فشار لثه رنگ آن برنگشت و سفید ماند یعنی گریت دین شما در شرایط اورژانسی (فاز ۳) قرار دارد و خطر مرگ برای حیوان بسیار بالا است.

شناخت فازهای گوناگون در نفخ و اقدامات لازمه:

فاز ۱)
علائم: ۱_ گریت دین منزوی می شود، رفتارهای حیوان همراه با بی قراری است، فرایند له له ردن و ترشح بزاق آغاز می گردد.
۲_ هر ۱۰ تا ۲۰ دقیقه گریت دین برای استفراغ کردن تلاش بیهوده می کند.
۳_ شکم شروع به بزرگ شدن می کند.

اقدامات: سریعا با دامپزشک تماس گرفته و سگ را به نزدیک ترین کلینیکدامپزشکی انتقال دهید.

فاز ۲)
علائم: ۱_ در این زمان گریت دین بسیار بی قرار شده و ناله می کند. فرایند له له زدن مداوم می گردد.
۲_ هر ۲ تا ۳ دقیقه تلاش بی نتیجه برای استفراغ صورت می گیرد.
۳_ لثه ها تغییر رنگ پیدا می کنند.
۴_ضربان قلب بالا می رود (۸۰ تا ۱۰۰ BPM)
5_ شکم حیوان بزرگ و محکم می شود و زمانی که با دست به آن ضربه بزنید صدای طبل می دهد.

اقدامات: در صورتی که شما با کلینیک دامپزشکی بیش از ۱۰ دقیقه فاصله داردید، کمکهای اولیه را آغاز کنید و سپس سگ را فورا به دامپزشکی انتقال دهید.

فاز ۳)
علائم: ۱_ لثه های گریت دین به رنگ سفید یا آبی تغییر رنگ پیدا می کند.
۲_ سگ قادر به ایستادن نیست و در صورت راه رفتن، پاها بسیار متزلزل می باشند.
۳_ شکم بسیار بزرگ و محکم می گردد.
۴_ ضربان قلب شدیدا بالا میرود (۱۰۰ BPM یا بیشتر) . نبض بسیار ضعیف می گردد.

اقدامات: در این زمان احتمال مرگ حیوان بسیار زیاد است. با این حال فورا شروع به انجام کمکهای اولیه کنید (حتی اگر حیوان به کمکهای اولیه پاسخ ندهد) و سپس سگ را سریعا به دامپزشکی انتقال دهید.
___________________
ترجمه و تدوین: سارا رنجبر

— ادغام شد —

چگونه نبض و ضربان قلب گریت دین را در زمان نفخ چک کنیم؟

اگر گوشی پزشکی در دسترس نباشد با استفاده از گوش، چشم و حس لامسه نیز می توانیضربان قلب را مورد بررسی قرار دهید. اما با خرید یک گوشی پزشکی و اضافه کردن آن به جعبۀ کمکهای اولیه می توان به آسانی و با دقت بالاتری ضربان قلب سگ را شنید و تعداد نبض آنرا کنترل کرد.
قبل از بررسی ضربان قلب باید از محل دقیق گرفتن نبض در بدن گریت دین آگاهی داشت. بهترین منطقه جهت گرفتن ضربان قلب در قسمت چپ قفسۀ سینه، پشت آرنج، مابین دنده های ۴ و ۵ روی قلب است. دو انگشت دست راست خود را روی قلب قرار می دهید با استفاده از ساعت یا کرونومتری که در دست چپ خود دارید تعداد ضربان را در ۱۰ ثانیه ثبت می کنید و عدد بدست آمده را در عدد ۶ ضرب می کنید و حاصل آن میزان ضربان قلب در دقیقه می باشد که با علامت اختصاری BPM ) Beats Per Minute = ضربه در دقیقه) مشخص می گردد. ( ۷۲=۶*۱۲)
برای بدست آورن ضربان طبیعی گریت دین خود، این عمل را باید یکبار زمانی که حیوان در حالت آرامش و استراحت قرار دارد انجام دهید و یکبار نیز بعد از انجام فعالیت بدنی. ضربان قلب طبیعی در نژادهای بزرگ بین ۶۰ تا ۸۰ ضربه در دقیقه می باشد.

بهترین منطقه برای گرفتن نبض گریت دین، سرخرگ رانی می باشد. برای این منظور دو انگشت اول را با کمی فشار برروی قسمت داخلی پای عقب درست در زیر جایی که چا به بدن متصل است قرار می دهید. شما می توانید ساختار طناب مانند، که شریان فمورال نامیده می شود را احساس کنید. تعداد دفعات احساس پالس در ۱۰ ثانیه را در عدد ۶ ضرب می کنید. دقیقا مانند محاسبۀ ضربان قلب صورت می گیرد.همچنین باید به میزان قدرت هر پالس نیز توجه داشته باشید.

راهکارهای پیشنهادی

هنگامی که در گریت دین هریک از علائم نفخ را مشاهده کردید:
۱_ ابتدا تلاش کنید فاز نفخ را تشخیص دهید.
۲_ سریعا با دامپزشک تماس بگیرید و در مورد علائمی که مشاهده می کنید از وی راهنمایی بخواهید.
۳_ اگر متوجه شدید گریت دین شما در فاز ۱ نفخ قرار دارد بدانید که ۳۰ دقیقه زمان دارید تا حیوان را به کلینیک دامپزشکی انتقال دهید. از انجام کمکهای اولیه جدا خودداری فرمایید و اجازه دهید تا دامپزشک مستقیما خود وارد عمل گردد.
۴_ اگر به این نتیجه رسیدید که گریت دین شما در فاز ۲ نفخ قرار دارد و نمی توانید حیوان را تا ۱۰ دقیقۀ دیگر به کلینیک دامپزشکی انتقال دهید، باید کمکهای اولیه را با قرار دادن لوله در معدۀ سگ آغاز کرده تا گاز معده تخلیه گردد و سپس سگ را به دامپزشکی منتقل کنید.
۵_ اگر گریت دین شما در فاز ۳ نفخ قرار دارد و به دامپزشک در طی ۱۰ دقیقه دسترسی ندارید باید سریعا کمکهای اولیه را با تروکار زدن آغازکنید تا فشار گاز معده ازبین برود. البته در این زمان احتمال مرگ حیوان بسیار زیاد است.

هشدار: فاصلۀ خارج شدن گریت دین از فاز ۱ و ۲ نفخ به فاز ۳ نفخ می تواند تنها در عرض چند دقیقه صورت گیرد که این بسیار کشنده است.

کمکهای اولیه نفخ
الف: در زمانی که گریت دین در فاز ۲ و ۳ نفخ قرار دارد باید تلاش کنید، یک لوله به داخل معدۀ سگ از طریق دهان وارد کنید. در این زمان به طور معمول شما نیاز به یک همکار دارید.
[CENTER]

1_ قبل از انجام هر کاری باید هر لولۀ معده را قبل از وارد کردن به دهان سگ متناسب با طول بدن گریت دین خود اندازه گیری کرده و علامت گذاری کنید. برای این کار ابتدا سگ را در حالت ایستاده قرار داده، لولۀ معده را (خارج از بدن سگ) از جلوی دهان تا آخرین دنده اندازه گیری کرده می برید و قسمتی که لوله خارج از دهان قرار می گیرد و قسمتی که به حلق میرسد را با نوار چسب مانند تصویر علامت گذاری می کنید.

بهتر است قبل از وقوع نفخ به تعداد گریت دین های خود همیشه لولۀ معدۀ اندازه گیری شده به صورت آماده در دسترس داشته باشید تا روند کار سریعتر صورت گیرد.

2_ رول نوار چسب را که متناسب با دهان گریت دین خود از قبل انتخاب کرده اید را در دهان سگ، در پشت دندانهای نیش قرار می دهید.

اطمینان حاصل کنید که سوراخ رول چسب به سمت جلو باشد و با استفاده از یک باند پوزۀ سگ را به شکلی ببندید که فک بالا و پایین کاملا به رول نوار چسبی که داخل دهان قرار دارد متصل شده و از تکان خوردن آن جلوگیری کند.

۳_ انتهای لولۀ معده را با ژل بی حسی چرب کنید (مراقب باشید که ژل وارد لولۀ معده نشود و مسیر آنرا مسدود نکند).

4_ با دقت لوله را از طریق سوراخ رول نوار چسب وارد دهان گریت دین کنید (سگ در این زمان باید در حالت ایستاده باشد). هنگامی که لوله وارد گلوی سگ می شود ممکن است حسوان از خود مقاومت نشان دهد. با کمی صبر سگ خود شروع به بلعیدن لوله خواهد کرد. به آرامی لوله را عمیق تر به داخل گلو هدایت کنید تا به مری وارد شود. زمانی که سگ لوله را قورت دهد به نظر می رسد لوله گیر کرده. در این زمان به آرامی لوله را به جلو و عقب حرکت دهید تا زمانی که وارد مری گردد.

۵_ هنگامی که لوله وارد مری شد به آرامی در آن بدمید، این عمل باعث می شود مسیر مری باز شده و اجازه می دهد لوله راحت تر به سمت معده حرکت کند.

۶_ ممکن است لوله در زمان رسیدن به معده به دلیل اسپاسم عضلات دریچۀ معده و یا پیچش معده به سختی حرکت کند. اگر با این حالت روبرو شدید به شدت در لوله بدمید و لوله را در جهت حرکت عقربۀ ساعت به آرامی بچرخانید. اگر لوله وارد معده نشد همچنان در آن بدمید و با دقت لوله را به سمت عقب و جلو حرکت دهید.

۷_ اگر لوله خیلی راحت و سریع از مری به سمت معده حرکت کرد، شما باید احتیاط کنید زیرا احتمال اینکه دیوارۀ معده سوراخ شود بسیار زیاد است و اگر شما بعد از ۵ دقیقه تلاش در انتقال لوله به معده ناموفق بودید احتمالا ورود لوله به معده امکان پذیر نیست.

۸_ بعد از ورود لوله به معده بلافاصله لوله را از دهان خود جدا کنید زیرا در این زمان گاز سریعا خارج خواهد شد و مایعات نیز با آن از لوله تخلیه می شوند.

9_ پس از توقف خروج گاز و مایعات از طریق لوله، شما باید محتویات باقی مانده در معده را با وارد کردن فشار از شکم خارج کنید. زیرا وجود این محتویات می توانئ بعد از مدت کوتاهی دوباره سبب نفخ شود. برای خارج کردن محتویات معده، سگ را درحالت ایستاده قرار داده، پشت سگ قرار گرفته دست خود را محکم دور شکم سگ قفل کرده و از سمت پایین به سمت سینه تکان می دهید. تداوم این عمل به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه باعث خروج کامل محتویات معده می گردد.

۱۰_ انتهای لوله را با انگشت شست بپوشانید و با دقت لوله را به آرامی از دهان سگ خارج کرده و سپس گریت دین را سریعا به دامپزشکی انتقال دهید.

ب: اگر علائم نشان می داد که گریت دین در فاز ۳ نفخ قرار دارد و لوله به معده وارد نمی شد، شما زمان بسیار کوتاهی برای نجات سگ دارید. در این زمان سگ به طور معمول به نفس نفس افتاده و قادر به ایستادن نمی باشد و شکم بسیار متسع شده و اگر ضربه ای به شکم سگ بزنید صدای طبل می دهد. ضربان قلب به بیش از ۱۰۰ ضربه در دقیقه است و لثه حیوان به رنگ سفید، آبی یا خاکستری تغییر رنگ پیدا کرده است. در این حالت باید سریعا روش تروکار زدن صورت گیرد. با این اقدام شما می توانید زندگی گریت دین خود را نجات دهید.

تروکار زدن: دفع سریع فشار بدون اعمال آرام بخشی مزیت این روش است.

1_ سگ را از پهلوی راست برروی زمین می خوابانید. محل معده را برروی سمت چپ شکم سگ در زیر دنده ها مشخص می کنید (معده در این زمان بسیار اتساع پیدا کرده است).

۲_ موهای این ناحیه را تراشیده و استریل می کنید.

۳_ سر سوزن شمارۀ ۱۴ یا کاتتر کوتاه شمارۀ ۲۰ خیلی سریع وتند وارد معده می کنید. در این زمان صدای خارج شدن گاز از سوراخ ایجاد شده قابل شنیدن است. جهت اطمینان از وارد شدن سوزن به معده می توانید با سرگ محتویات را آسپیره کنید. (مواد را به داخل سرنگ بکشید)

4_ به آرامی شکم را فشار دهید، سپس سوزن را از بدن سگ خارج کرده و سریعا به دامپزشک مراجعه کنید.
در این روش نگران صدمۀ وارده بر سگ و درد ناشی از سوزن و کاتتر نباشید زیرا در حالت نفج سگ خود درد شدیدی را از نفخ و پیچش معده تحمل می کند و از سوزن تزریق و یا کاتتر وارد شده بر بدن هیچ دردی احساس نمی کند.

توصیه های لازم برای جلوگیری از ایجاد نفخ:

گریت دین ها بسیار مستعد نفخ می باشند. نفخ عارضه ای است که اغلب منجر به پیچش معده می گردد و بسیار خطرناک بوده و در بیشتر موارد سبب مرگ حیوان می شود. گروهی برای جلوگیری از نفخ توصیه می کنند که غذای خشک سگ را با آب خیس کرده و بعد در اختیار گریت دین قرار دارد. این روش اصلا هیچ اثری در جلوگیری از علایم نفخ ندارد.

۱_ ظرف آب و غذای گریت دین باید در ارتفاع و بالاتر از سطح زمین قرار گیرد. بهترین ارتفاع برای ظرف غذای گریت دین ارتفاع شانۀ حیوان می باشد.

۲_ ظرف آب و غذا را به صورت مداوم در اختیار گریت دین قرار ندهید، زیرا در این صورت سگ معدۀ خود را بیش از حد پر می کند که منجر به نفخ می شود.

۳_ تغذیه گریت دین متناسب با سن حیوان بهتر است دو یا سه بار در روز صورت گیرد، هرچه تعداد دفعات تغذیه در روز بیشتر و حجم غذا کمتر باشد امکان ایجاد نفخ کمتر می گردد.

۴_ اجتناب از ورزش و فعالیت شدید بدنی مانند دویدن، پریدن و غلت زدن حداقل به مدت ۳۰ دقیقه قبل از تغذیه و ۱ تا ۲ ساعت بعد از تغذیه توصیه می شود. قدم زدن آرام بعد از غذا بلامانع است زیرا باعث تحریک معده شده و به عملکرد طبیعی دستگاه گوارش کمک می کند.

۵_ بیاد داشته باشید که میزان تغییر غذا باید در طول یک هفته و به کندی صورت گیرد و اگر گریت دین خود را با غذای خشک تغذیه می کنید بهتر است هر گونه افزایش یا تغییر نوع غذا بعد از تمام شدن یک بستۀ غذایی صورت گیرد.

۶_ بهتر است گریت دین های عصبی و پر هیجان، به صورت جداگانه و دریک مکان آرام تغذیه شوند.

۷_ همیشه باید آب تازه در دسترس سگ قرار گیرد، اما خوردن آب بلافاصله بعد از غذا را باید برای گریت دین محدود کرد.

۸_ استفاده نکردن از مواد غذایی نفاخ و دیر هضم مانند: ذرت، سیب زمینی، گندم به طبع آن نان و ماکارونی، جو دوسر، لوبیا. برخی از میوه ها حاوی قندی با نام سوربیتول هستند این قند موجب تولید گاز گوارشی می شود و در میوه هایی مانند آلو سیاه، سیب، هلو و گلابی یافت می شود.

۹_ کنترول روزانه علائم نفخ در گریت دین.

۱۰_ در دسترس قرار داشتن جعبۀ کمکهای اولیه و لوازم لازم برای دفع دفخ به تعداد گریت دین های موجود و همچنین شمارۀ تماس دکتر دامپزشک، اورژانس و کلینیک دامپزشکی.

هایفما در سگها

هایفما در سگها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

هایفما ، وجود خون در جلوی محفظه ی چشم است که دلایل متعددی دارد. مقدار خون در چشم میتواند متفاوت باشد. در هایفمای خفیف ، قرمزی تنها در حد یک تغییر رنگ کم است که چشم معمولا به رنگ قرمز مایل به صورتی در می آید. اما در هیفمای شدید، کل چشم با خون پر شده و حیوان معمولا نابینا می شود. منشأ خونریزی در هیفما معمولا رگ های عنبیه است اما خون ممکن است از بافت های پشت عنبیه ، رگهای خونی کورویید (لایه بافت در زیر شبکیه چشم) و … نشأت گرفته باشد.
در این مطلب تمامی علل ممکن و راه های تشخیص و درمان برای شما تهیه شده است…

علل

به طور کلی علل هایفما به چند دسته تقسیم می شود:
* ناشی از تروما
* نواقص مادرزادی چشم (در موارد نادر)
* یووئیت مزمن یا شدید که موجب التهاب عنبیه ، جسم مژگانی و کورئید بافت چشم می شود.
* اختلال در لخته شدن خون و عملکرد پلاکت ها و سایر فاکتورهای انعقادی
* فشار خون بالای سیستمیک
* بیماری های سیستمیک
* جداشدگی شبکیه و پاره شدن رگ های شبکیه
* تومور و یا سرطان در چشم و یا در جاهای دیگر در بدن

علل خاصی نیز وجود دارند که در توسعه ی هایفما دخیل می باشند،این عوامل عبارتند از:
* پروپتوز چشم
* مصرف تصادفی سموم جوندگان،مثل وارفارین و یا برودیفاکوم و یا خوردن جوندگانی که توسط این سموم کشته شده اند.
* تروما توسط اشیأ نوک تیز
* فشار خون بالا
* اختلال عملکرد های پلاکتی و هموفیلی
* بیماری های کبدی مزمن ، با کاهش عوامل انعقادی و ویتامین K
* مسمومیت کومادین که از مصرف بیش از حد این دارو پیش می آید. (از این دارو برای بیماری های قلبی و عروقی استفاده می شود)
* سندرم هایپروسکوزیتی
* تومور اولیه در عنبیه و جسم مژگانی چشم
*تومور های متاستاتیک که از قسمت های دیگر بدن به چشم گشترش پیدا می کنند.

علائم و نشانه ها

* قرمزی چشم ، واقع در بین قرنیه و عنبیه / خون ممکن است در بخشی از عنبیه یا مردمک پنهان باشد.
* دیگر علاوم تروما (کبودی، زخم)
* التهاب در چشم
*دو بینی
*درد و سوزش ، که موجب بسته نگه داشتن چشم می شود.
*کاهش بینایی یا کوری در چشم آسیب دیده

تشخیص

تست های تشخیصی مورد نیاز ممکن است شامل یک یا بیشتر موارد زیر باشد:

*بررسی کامل سابقه ی پزشکی و معاینه فیزیکی
*معاینه ی کامل چشم ؛ که شامل تست رفلکس نور مردمک ، ارزیابی تولید اشک (تست شیرمر/Schirmer) ، دانگ سنج (اندازه گیری فشار داخل چشم) و بررسی کامل چشم تحت بزرگنمایی
*شمارش کامل خون (CBC) ، من جمله شمارش پلاکت ها
*احتمالا یک آزمایش ادرار
*آزمایش فشار خون
*آزمایش تخصصی سرم برای تشخیص حضور برخی عفونت ها و یا فرآیند های سرطانی
*آزمایش تخصصی خون برای ارزیابی توانایی لخته سازی خون
*اشعه X ، اگر نشانه های از دخالت دیگر ارگان ها باشد.

درمان

در صورت تشخیص درست و تأیید هیفما ، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
*کورتیکواستروئید های موضعی در شکل قطره یا پماد ، برای کاهش التهاب داخل اتاق قدامی
*پماد موضعی آتروپین (%۱) در فرم قطره ، که اغلب جهت گشاد کردن مردمک ، تسکین درد و به حداقل رساندن چسبندگی بین عنبیه و عدسی می شود.

*دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی در بسیاری از سگ های مبتلا به هایفما تجویز نمی شود. زیرا با تداخل این دارو ها در عملکرد پلاکت ها باعث افزایش خطر ابتلا به خونریزی می شوند.

مراقبت های خانگی

سگ مبتلا به هایفما، فعالیتش باید محدود شود تا خطر ابتلا به خونریزی کمتر شود. از آنجا که در اکثر موارد، چشم سگ ها باید بسته باشد (پانسمان)، نباید به او اجازه داد که تنهایی به خارج از منزل برود و همیشه باید تحت نظر باشد. در بردن پت خود به دامپزشکی هیچگاه تأخیر نیندازید. چون این بیماری نه تنها تهدید کننده ی بینایی است، بلکه تهدید کننده ی حیات هم می تواند باشد.

اسهال در سگها

اسهال در سگها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

این بیماری به چند علت ممکن است رخ بدهد که شامل: ناراحتی معده یا روده ی کوچک و یا ناراحتی اعصاب است و اگر به این چند علت نبود می توان ان را نشانه ای از یک مشکل جدی تر دانست که نیاز به مراقبت های ویژه نیاز دارد

اسهال مزمن نیز یک بیماری اساسی است که نمایانگر تومورهای خاصی در بدن مثل لنفوم و یا سرطان است . با این حال، دو تن از شایع ترین علل اسهال در سگ، انگل های روده ای مانند ژیاردیازیس ، کرم گرد و رژیم غذایی نا مناسب و یا خوردن مواد غذایی فاسد است.

با توجه به این که این بیماری ناشی از مشکل خاصی در قسمت های مختلف بدن است لذا بیماری های ان بر اساس محل مشکل طبقه بندی شده است.

اسهال روده بزرگ : علائم اسهال روده بزرگ مدفوع با خون و قرمزاست. سگ شما ممکن است به علت بزرگ بودن بیش از اندازه مدفوع و میزان تولید ان تحت فشارزیادی قرار گیرد و خون همراه با ان خارج شود برخی دیگر از علت های اسهال روده بزرگ، انگل های دستگاه گوارش (ژیاردیازیس و یا کرم گرد)، بیماری التهابی روده، تومورها، تغییرات رژیم غذایی و یا بی احتیاطی درمصرف داروها یا استرس است.

اسهال روده کوچک: علائم اسهال روده کوچک عبارتند از: افزایش حجم مدفوع و تغییر در رنگ مدفوع. برخی از علل اسهال روده کوچک تجمع بیش از حد باکتری ها، بیماری التهابی روده، بیماری های سوء جذب، حساسیت های غذایی، تومورها و انگل های دستگاه گوارش است.

اگر سگ شما دارای این علائم بود باید خیلی سریع به دامپزشکی مراجعه کنید: دارای اسهالی که حاوی مقدار زیادی از خون و یا مخاط می باشدو اگر ورم معده دارد یا اگر لثه هایش رنگ پریده یا یک رنگ عجیب و غریب هستند و یا اگر ناراحت، بی حال و ضعیف به نظر می رسد.

چون اسهال می تواند منجر به کم آبی بدن شود. می توانید پس از مشورت با دامپزشک خود ازاین رژیم به مدت ۴ بار در روز تا هنگامی که اسهالش برطرف شد استفاده کنید که از ۲ بخش ساده تشکیل شده : برنج سفید اب پزو ۱ قسمت سفید گوشت سینه مرغ آب پز .

دیسپلازی آرنج در سگ ها

دیسپلازی آرنج در سگ ها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

دیسپلازی آرنج در سگ ها اشاره به رشد غیر طبیعی بخشهای خاصی از مفصل آرنج در یک سگ در حال رشد دارد که موجب درد،لنگش و آرتروز می شود. علت دقیق دیسپلازی آرنج ناشناخته است، اما احتمالاتی وجود دارد که تاثیر به سزایی دارند. این عوامل عبارتند از:
*ژنتیک
*تغذیه نا مناسب
*رشد سریع
*ضربه دیدن
*عوامل هورمونی

سگهای مبتلا به دیسپلازی آرنج معمولا از این نژاد ها میباشند: لابرادور رتریور ، گلدن رتریور ، روتوایلر ، برنس مونتین داگ ، جرمن شپرد و چاو چاو.علایم این بیماری معمولا در سنین ۵ تا ۱۲ ماه دیده می شود.

علایم و نشانه ها:

*لنگش ناگهانی یا تدریجی در پا های جلو
*خشکی بدن

تشخیص:

آزمایشاتی برای تشخیص دقیق دیسپلازی آرنج و شناسایی و یا رد بیماری های دیگر،عبارتند از:

*شرح حال طبی کامل
*معاینه فیزیکی دقیق
*رادیو گرافی از آرنج
*معیانه ی ارتوپدی

درمان:

درمان می تواند هم با دارو باشد و هم با جراحی.مصرف مواد غذایی مانند کوسکویین^۱ و یا آدکوان^۲ به طور منظم میتواند به بهبود سریعتر کمک کند. کنترل وزن و فعالیت نیز میتواند بسیار موثر باشد،البته برای آن دسته از سگهایی فعالیت مناسب است که عمل جراحی نشده باشند. همچنین ممکن است داروهای ضد التهابی مثل آکوکسیب و یا آسپیرین تجویز شود.

مراقبت های خانگی و پیشگیرانه:

پس از جراحی معمولا پای جراحی شده به مدت دو هفته در پانسمان نرم باقی می ماند. بعد از آن می توان بخیه ها را باز کرد. در ۴ الی ۶ هفته ی اول، فعالیت باید محدود شود. هر چند اعمال این کار برای توله ها بسیار دشوار است. پس از این زمان می توان فعالیت را به صورت تدریجی افزایش داد. علی رغم عمل جراحی شده، ممکن است سگ شما هنوز هنگام راه رفتن بلنگد که معمولا خفیف است و با درمان بهبود می یابد.
همانطور که گفته شد علت دقیق دیسپلازی آرنج ناشناخته است اما دلایل زنتیک ، میزان رشد ، عوامل تغذیه و هورمونی و آسیب دیدن به آرنج وجود دارد. عوامل ژنتیک و تغذیه در بین این عوامل،موثر ترین عوامل هستند. اما خوشبختانه پیشگیری در این دو عامل از راحت ترین راه های پیشگیری هستند. هنگام انتخاب توله ی مورد نظر، با در نظر گرفتن سوابق بیماری در پدر و مادر او، می توانید بفهمید که آیا توله مستعد دیسپلازی آرنج هست یا خیر.

۲۱ علائم بیماری در سگ ها که هرگز نباید نادیده بگیرید

۲۱ علائم بیماری در سگ ها که هرگز نباید نادیده بگیرید

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/٧/٢٩

برخی‌ نشانه‌های جدی در سگ‌ها وجود دارد که هرگز نباید آنها را ندیده بگیریم. این علائم می تواند “زمینه‌ای برای وجود یک بیماری را نشان دهد”. در اینجا یک لیست که شامل ۲۱ نمونه از این علائم است را به شما ارائه می دهیم.

۱)راه رفتن بیهوده و بی‌ قراری

راه رفتن و بی‌ قراری و یا مضطرب بودن در سگ‌ها می تواند نشان دهنده ی درد،ناراحتی‌ یا پریشانی باشد. بی‌ قراری کردن می تواند یک حالت وابسته به “نفخ” که در معده به وجود می‌‌آید دانست. نفخ معمولا در نژاد‌های بزرگ رخ می دهد. بنابراین این علائم را باید جدی بگیریم. و در صورت مشاهده ی آن به دامپزشک مراجعه کنیم.

۲)اغ زدن بی‌ فایده

سگی‌ که در تلاش برای استفراغ کردن است، اما قادر به این کار نیست هم می تواند دچار نفخ شده باشد. در این صورت شما باید سریعا به دامپزشک مراجعه کنید تا راهی‌ برای درمان پیدا کند

۳)غش کردن

برخی‌ سگ‌ها به طور ناگهانی غش می کنند و به زمین می‌افتند،در واقع هوشیاری خود را از دست می دهند،که اصطلاحا به این عمل سنکوب نیز گفت می شود. بعضی‌ از سگ‌ها پس از غش کردن، بعد از چند ثانیه به حالت اولی‌ خود برمی‌گردند و اساسا، سالم به نظر می رسند، اما برخی‌ دیگر تا کسی‌ کمکشان نکند، به هوش نمی‌‌آیند و یک ضعف جدی دارند که نباید ندیده گرفته شود. در هر دو صورت باید به دامپزشک مراجعه کنید.

۴)نخوردن یا از دست دادن اشتها

در این حالت سگ شما یا نمی‌خواهد غذا بخورد یا نمی‌تواند. علل بسیاری برای کم اشتهایی وجود دارد و اغلب از اصلی‌‌ترین علائم وجود بیماری هست که معمولا به چشم می‌خورد. صرف نظر از علت،از دست دادن اشتها می تواند تاثیر جدی بر سلامت حیوان بگذارد، البته اگر بیشتر از ۲۴ساعت طول بکشد. به خصوص در حیوانات جوان کمتر از ۶ماه، این نشانه بیشتر دیده می شود.

۵)از دست دادن وزن

کاهش وزن، وضعیت جسمی‌ ناشی‌ از عدم مناسب بودن کالری مورد نیاز بدن است. علل متفاوتی برای این وجود دارد که برخی‌ میتواند بسیار جدی باشد.

۶)مشکلات تنفسی

سخت شدن تنفس، که اغلب به نام تنگی نفس شناخت می شود، به زحمت نفس کشیدن و مشکل در تنفس را به همراه دارد. این می تواند در هر زمان و در طی‌ هر فرایند تنفسی رخ دهد؛ دم یا بازدم. سگی‌ که مشکل تنفسی دارد، ممکن است نتواند اکسیژن کافی‌ مورد نیاز را به بافت‌های بدنش برساند. علاوه بر این، اگر او نا رسایی قلبی هم داشته باشد، ممکن است قادر به پمپ کردن خون کافی‌ به عضلات و سایر بافت ها، نباشد. تنگی نفس اغلب با تجمع مایع (edema) در ریه‌ها یا حفره‌های قفسه سینه همراه است (افیوژن پلور). این سیال منجر به تنگی نفس و سرفه می شود. این علامت بسیار جدی است و باید بلافاصله مورد ارزیابی قرار گیرد.

۷)قرمزی چشم

چشم قرمز یک علامت از التهاب یا عفونت است که ممکن است با بیماری‌های مختلف در بخش‌های مختلف چشم در ارتباط باشد. بیماری‌ها ممکن است بخش های: پلک خارجی‌،پلک سوم، ملتحمه، قرنیه، صلبیه یا سفیده ی سخت چشم را در بر گیرد. در این حالت یک یا هر دو چشم حیوان معمولا بسته است و قرمز شده است. بعضی از علت‌های احتمالی‌ می توانند بسیار خطرناک و جدی باشند. و در نهایت منجر به نابینایی شوند.

۸)زردی

در زردی،رنگ زرد بر روی بافت‌های سراسر بدن ظاهر می شود. دلیل آن هم افزایش میزان بیلیروبین، ماده‌ای که از تجزیه سلول‌های قرمز خون (گلبول قرمز) تولید می شود، می‌باشد. علت‌های مختلفی‌ برای زردی وجود دارد. صرف نظر از علت، زردی در سگ بسیار جدی و غیر طبیعی است و نباید ندیده گرفته شود.

۹)اشکال در ادرار کردن

اشکال در ادرار می تواند شامل: فشار حین ادرار، تلاش‌های مکرر در هنگام ادرار و شواهدی از ناراحتی‌ هنگام ادرار کردن باشد. ناراحتی‌ هنگام ادرار ممکن است در گریه کردن هنگام ادرار و یا لیسیدن بیش از حد منطقه ی ادراری باشد. چند علل وجود دارد که برخی‌ از علت‌ها در صورت عدم درمان می تواند مرگ را کمتر از ۳۶ساعت به دنبال داشته باشد.

۱۰)ادرار کردن و نوشیدن بیش از حد

این علامت اغلب به بیماری هایی در بخش‌های زیر مرتبط می شود:
*نا رسایی کلیه

*دیابت

*مشکلات غده ی تیروئید

*عفونت رحم (Pyometra) و …

به طور معمول سگ به ازای هر پوند از وزن خود به ۴۰-۲۰ میلی‌ لیتر مایعات نیاز دارد. اگر شما متوجه شدید که سگ شما بیش از حد می نوشد، با دامپزشک او تماس بگیرید.

۱۱)تب

تب،دمای بالای غیر طبیعی بدن تعریف شده است. اعتقاد بر این است که تب با عفونت‌ها مبارزه می‌کند. تب کردن عکس‌العمل مغز برای پاسخ به تهاجم یک ماده ی خارجی‌ مثل باکتری یا ویروس است. دمای طبیعی سگ‌ها ۳۸.۵-۳۷.۵ درجه سانتیگراد است. اگر درجه حرارت پت شما بالاست،بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید.

۱۲)تشنج

تشنج، ورود ناگهانی اعصاب در مغز می‌باشد. تشنج می تواند از چند ثانیه تا چند دقیقه باشد. سگ‌ها هنگام تشنج واق واق می کنند و صورتشان به یک طرف افتاده و دندانهایشان را قفل کرده که این اعمال همراه و مدفوع و ادرار است. بعضی‌ اوقات تشنج به صرع،سموم یا تومور مربوط می شود.

۱۳)کبودی و خونریزی

کبودی و خونریزی ناشی‌ از اختلالات هموستازی (انعقادی) است. خونریزی یا لختگی خون می تواند در هر جای بدن رخ دهد؛ پوست، غشا مخاطی‌، بافت‌ها و انواع ارگانهای داخلی‌ و … . تاثیر چنین خونریزی هایی در بدن سگ‌ها می تواند خفیف یا شدید باشد و بسته به میزان از دست دادن خون، درجه بندی(خفیف/شدید) می شود.

۱۴)سرفه

سرفه ممکن است برای خارج کردن ترشحات یا یک ماده ی خارجی‌ از گلو، حنجره و یا راههای هوایی برای حفاظت از ریه‌ها باشد. علل شایعه عبارتند از: انسداد نای، برونشیت، ذات الریه، تومور ریه و … باشد. پس اگر دیدید پت شما دائم سرفه می‌کند، بهتر است آن را به دامپزشکی ببرید.

۱۵)نفخ یا اتساع شکم (ورم شکم)

بزرگ شدن غیر طبیعی شکم است. دلیل متفاوتی دارد که چاقی ساده جز آن حساب نمی‌شود. از دلیل آن می‌توان: بزرگ شدن هر عضو شکمی مانند کبد، کلیه‌ها و طحال و … ، نفخ و یا رحم در دوران بارداری را نام برد. در این حالت شکم به قفسه ‌های سینه فشار آورده و تنفس را سخت می‌کند و فشار درون شکم نیز می تواند اشتها را کم کند.

۱۶)اسهال خونی

خون در مدفوع میتواند به عنوان “ملنا” باشد که در این صورت مدفوع به رنگ سیاه و قیری در می آید. ملنا با خون تازه در مدفوع (هماتوشزی) تفاوت بسیار دارد. خون تازه در مدفوع نشان دهنده ی خونریزی در روده بزرگ یا راست روده است. اسهال خونی باید در اسرع وقت توسط دامپزشک مورد بررسی‌ قرار بگیرد.

۱۷)ادرار خونی

نشان دهنده ی وجود سلول‌های قرمز خون (گلبول قرمز) در ادرار است. گاهی اوقات می‌توان ادرار خونی را با وجود قرمزی ادرار فهمید. اما گاهی‌ اوقات با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست. علل احتمالی‌ برای وجود این نشانه می تواند عفونتهای باکتریایی، سرطان و سنگ در مجاری ادرار باشد.

هر دو نمونه حاوی سلول‌های خونی است

۱۸)زخم یا جراحت ناشی‌ از گاز گرفتی‌

این زخم‌ها می تواند نتیجه ی بازی یا جنگ بین دو حیوان باشد. بعضی‌ از زخم‌ها شاید بسیار جزئی و کوچک به نظر بیایند، ولی‌ می تواند گسترده تر از آن چه که به نظر می رسند باشند. حتی در صورت عدم نفوذ دندان‌ها به پوست، حیوان می تواند آسیب شدیدی ببیند. آسیبی بزرگ با وارد شدن صدمه به بافت‌های زیرین پوست. همه ی زخم‌ها باید مورد توجه قرار گیرد و در صورت مشاهده به دامپزشک رجوع کنید.

۱۹)استفراغ خونی

رنگ خون در این نوع استفراغ می تواند قرمز روشن یا قهوه‌ای هم باشد. انواع علل استفراغ خونی وجود دارد و اثرات آن بر حیوانات نیز متغیر است.

۲۰)سستی و بیحالی و یا ضعف

سستی و بیحالی، حالت خواب آلودگی، عدم تحرک و یا بی‌ تفاوتی‌ نسبت به محرک‌های خارجی‌ (شنوایی، بینایی، محرک ‌های لمسی) است. اگر این حالت بیشتر از ۱روز در سگ ادامه یابد، به هیچ وجه نباید نادیده گرفته شود.

۲۱)رنگ پریدگی در لثه

رنگ پریدگی در لثه یا غشای مخاطی‌ می تواند نشانه ی از دست دادن خون باشد. علل احتمالی‌ این عمل می تواند بسیار خطرناک باشد پس باید سریعاً مورد ارزیابی یک دامپزشک قرار گیرد.

مطالعه میزان آلودگی نشخوارکنندگان کوچک به ترماتودهای کبدی

مقدمه: فاسیولیازیس و دیکروسلیوز از بیماریهای زئونوز بوده و توسط ترماتودهایی به نامهای فاسیولا هپاتیکا و ژیگانتیکا و دیکروسلیوم دندریتیکوم ایجاد شده و در کبد نشخوارکنندگان زندگی می ­کنند. در مرحله بلوغ در مجاری صفراوی جای می گیرند و باعث لاغری­، ­ضعف­ و در نهایت از بین رفتن دام می­ گردند.
انسان به عنوان یک میزبان اتفاقی مبتلا می شود. در سیر تکاملی فاسیولا هپاتیکا حلزون لیمنه و در سیر تکاملی دیکروسلیوم حلزون و مورچه­ فورمیکا، میزبانان واسط هستند. با توجه به خطرات بیماری و اهمیت تعیین میزان شیوع بیماری و ضررهای اقتصادی ایجاد شده توسط این انگل در دام و انسان، مطالعه حاضر از اهمیت ویژه­ای برخوردار بود.

مواد و روشها: این بررسی به مدت یک سال (1387) و به صورت مقطعی و توصیفی بر روی نشخوارکنندگان کوچک ذبح شده در کشتارگاه های استان مازندران انجام شد و کبد 316007 راس گوسفند­ و 116959 راس مورد معاینه قرار گرفت. داده های به دست آمده به وسیله آزمونهای فرض نسبت موفقیت و آماره آزمون Z استاندارد در سطح خطای 5% در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: نتایج نشانگر آن بود که 23/2% گوسفندان­ و 56/1% بزها به انگل فاسیولا و 3/4% از گوسفندان و 2/4% از بزها به دیکروسلیوم آلوده بودند.

بحث: همچنین در ماههای پر باران بطور معنی داری افزایش میزان شیوع مشاهده شد. با توجه به زیانهای مالی و انتقال آلودگی به انسان، آموزش بهداشت در سطح جامعه، از بین بردن میزبانان واسط و درمان دامهای آلوده با داروهای ضد انگل برای پیشگیری و کنترل این بیماری پیشنهاد می­شود.

کلمات کلیدی: فاسیولیازیس، فاسیولا،­ دیکروسلیوز، دیکروسلیوم دندریتیکوم­، نشخوارکنندگان، مازندران.

انگل گوش سگ

انگل گوش سگ

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٢

اگر سگ شما بی وقفه سر خود را تکان میدهد و مدام گوش هایش را میخاراند و یا بوی غیر طبیعی از گوش های او به مشامتان میرسد،ممکن است او از وجود کرم ها در گوش هایش رنج میبرد.انگل گوش در سگ ها رایج ترین اختلال در سگهاست و بسیار مسری نیز است.این انگل های خرچنگ مانند در کانال گوش و سر سگ و حتی گاهی اوقات روی پوست او مشاهده میشود.این کرم های بسیار کوچک بر سطح پوست کانال گوش زندگی میکنند و در همانجا از بقایای بافت ها و مایعات بافت تغذیه میشوند و همچنین میتوانند به پوست هم صدمه وارد کنند.هنگامی این اتفاق می افتد که سگ گوش خود را خارانده و یا سر خود را تکان میدهد.از این رو انگل ها به گردن و دم و مناطق خارانده شده میرسند و به آنجا نیز آسیب میرسانند.

حضور این انگل ها در گوش میتواند باعث التهاب شدید و آسیب جدی به گوش شود.این اتفاق میتواند در هر سنی رخ دهد،اما در توله سگ ها و سگ های جوان بیشتر به چشم میخورد.بر خلاف کک ها، این انگلها پوست را نمیخورند و سوراخی ایجاد نمیکنند.چرخه ی زندگی این انگلها 3 هفته است اما با تکثیرشان همینطور به کار خود ادامه میدهند...

علایم و نشانه ها

*سوزش و خارش
*افزایش موم (جرم) گوش
*ترشحات غلیظ و سیاه در گوش
*خارش گوش
*تکان دادن سر

تشخیص

علایم انگل گوش اغلب شبیه دیگر بیماری های مربوز به گوش است.به طور مثال عفونت های قارچی نیز مانند این بیماری، اگزوداهای (ترشحات) سیاه و سفید در گوش سگ تولید میکند.از آنجا که استفاده ی نا بجا از ضد انگل در گوش میتواند التهاب گوش را شدید تر کند،تشخیص دقیق لازم و ضروری است.این تشخیص برای دامپزشک ها نسبتا آسان است.
این انگل ها در گوش، با یک اُتوسکوپ نورانی (Otoscope) قابل رؤیت است.نور اتوسکوپ باعث حرکت این کرم ها در اطراف موم ها میشود که همین امر آنها را از دیگر بیماریها متمایز میکند.اما اگر دامپزشک با استفاده از اتوسکوپ نتواند دقیق تشخیص بدهد،ممکن است راه های زیر را پیش بگیرد:
*آزمایش سیتولوژی
*شمارش کامل خون (CBC) ؛ برای بررسی وجود عوامل عفونی
*آزمایش پوست
*CT اسکن و یا رادیوگرافی (X-Ray) ؛ برای تعیین سلامت کانال گوش و استخوانها
*تست ها و آزمایشات حساسیتی


درمان

دامپزشک شما قبل از استفاده از دارو درمانی،گوش های سگتان را تمیز می کند.ابتدا اگزودا باید از داخل گوش حذف شود،چون در صورت وجود آنها استفاده از دارو بی فایده است.پس از حذف اگزودا او داروی لازم را تجویز میکند.داروهای رایج مورد استفاده در این بیماری میتواند شامل: ترسادرم1 با نام تجاری تیابندازول2 و آکارکس3 با نام تجاری ایورمکتین4 باشد.
درصورت لزوم دامپزشک به شما طریقه ی تمیز کردن صحیح گوش را یاد می دهد و به شما سفارش می کند که حد اکثر روزی دو بار گوش های سگتان را تمیز کنید.اگر پوست سگتان نیز تحت تاثیر این بیماری قرار گرفته بود،شما باید یه داروی موضعی به پوست او یزنید.پس از اتمام دوره ی درمان باید برای پیگیری معاینات به همان دامپزشکی مراجعه کنید.


مراقبت های خانگی و پیشگیرانه

با خشک کردن گوش سگ و چک کردن آنها پس از هر بار استحمام برای یافتن ماده ی خارجی در گوش و یا کثیفی،میتوانید از این بیماری جلوگیری کنید و در صورت مشاهده ی هرگونه ماده ی خارجی در گوش سریعا به دامپزشک مراجعه کنید.

1= Tresaderm®
2= Thiabendazole
3= Acarexx®
4= Ivermectin

جوش زدن در سگ و راه حل درمان آن

جوش زدن در سگ و راه حل درمان آن

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٢

جوش های سگ ها معمولا بیشتر بر روی صورت دیده می شوند ولی امکان جوش زدن در قسمت های دیگر بدن وجود دارد که البته به علت پوشش سگ ها کمتر می توان آن ها رامشاهده کرد. دستورات خانگی برای مبارزه با این جوش ها وجود دارد که البته با توجه به دلیل به وجود آمدن جوش در بیشتر مواقع بسیار موثر است.


دلایل به وجود آمدن جوش:


جوش ها زمانی به وجود می آیند که پوست سگ چرب یا غدد چربی پوست بسته شده باشد که باعث ایجاد عفونت می شود. سگ هایی که در دوران نوجوانی خود به سر می برند بیشتر گرفتار جوش می شوند. ولی این جوش ها در سگ های باردار هم مشاهده می شوند.دلایل جوش زدن:

*پوست چرب در اثر رژیم غذایی

*آلرژی

*ترشح بیش از انداره ی هورمون

*بی توجه ی صاحب حیوان نسبت به بهداشت او


دستورات خانگی برای درمان جوش:

برای سگ های گرفتار جوش بهترین روش درمان تمییز کردن پوست به طور منظم می باشد. تمییز کردن پوست با آب ولرم و صابون ضد باکتری باعث درمان عفونت ها می شود.همچنین گیاه های دارویی و محلول هایی برای مقابله با جوش در سگ ها وجود دارد.


درمان توسط گیاهان دارویی:


جوش های حاصل شده از رعایت نکردن بهداشت، آلرژی و یا عفونت می تواند به سادگی با دارو های گیاهی درمان شود.

استفاده ی خارجی ازگل همیشه بهار برای درمان این نوع جوش ها بسیار موثر است.برای مصرف ۵ قطره تنتور گل همیشه بهار را در ۱۰۰ml آب اضافه کنید و با پنبه محلول را بر روی جوش ها بمالید. از این محلول روزانه ۲ بار استفاده کنید ولی دقت داشت باشید که تنتور گل همیشه بهار را حتما باید با آب رقیق کنید.

آلو ورا هم می تواند در از بین بردن جوش ها به کار رود زیرا گیاه دارویی قابض می باشد. شما می توانید تنتور ها،کرم و ژل هایی را که حاوی عصاره ی آو ورا باشند پیدا کنید. دقت داشته باشید که همیشه قبل از استفاده صورت و پوست سگ را باید تمییز کنید.

گزنه برای کاهش سوزش موثر است و همچنین پوست را شاداب می کند.

برگ های چای سبز و یا تی بگ های آن هم برای کاهش سوزش و قرمزی پوست مناسب اند.

گیاهان دارویی که مصرف خوراکی دارند برای کاهش فعالیت های هورمونی و بالا بردن سیستم ایمنی بدن و ایفای نقش دفع سموم بدن استفاده می شوند. گیاهان دارویی ای چون شبدر چمنی و ریشه ی اراقیطون می توانند برای کاهش جوش بسیار موثر باشند.می توانید روزانه ۳ تا ۵ قطره عصاره ی شبدر چمنی در غدای سگ خود استفاده کنید.


درمان های خانگی می تواند برای از بین بردن جوش های سگ ها موثر باشد ولی به شرط این که دلیل به وجود آمدن جوش ها ابتدا مشخص شود.

علائم و نشانه های مسمومیت در سگها

علائم و نشانه های مسمومیت در سگها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٢

طبیعت کنجکاو سگها، غالباً آنها را تحریک به خوردن زهر و محصولات سمی میکند. در ذیل به رایجترین روشهای درمان مسمومیت می پردازیم.

در مراقبتهای دامپزشکی، مسمومیت در سگها از رایج ترین موارد مراجعه است. عامل مسموم کننده ممکن است موارد مختلفی از جمله مرگ موش، برخی از کرمها، حلزون، ضد یخ، داروهای انسانی و موارد بیشمار دیگری باشد. متاسفانه در برخی موارد صاحبان از مصرف سم در سگ خود بی اطلاع بوده و بنابراین قادر به اقدام به موقع نخواهد بود و زمانی علائم ناگهانی مسمومیت ظاهر میشود که تشخیص آن بسیار مشکل می باشد.

علائم مسمومیت در سگها

این نکته بسیار حائز اهمیت است که در برخی موارد، نشانه های مسمومیت پس از چند ساعت یا حتی یک روز نمایان میشود، که بستگی به نوع سم مصرفی دارد. بنابراین این نکته که تصور کنیم حال سگ مساعد است چرا که با گذشت چند ساعت نشانه ای مشاهده نشده است، کاملاً اشتباه می باشد. بطور کلی علائم مصرف سم در سگها عبارتند از:

•جاری شدن بزاق دهان
•استفراغ
•بیحالی
•تلو تلو خوردن و گیجی
•تنفس سخت
•حمله ناگهانی

به محض مصرف سم یا زهر، عموماً دو ساعت زمان لازم است تا ماده سمی از معده سگ رد شود. غنیمت شمردن این مدت زمانی با اقدام به موقع به نفع حیوان خواهد بود، در برخی مواقع وادار کردن سگ به استفراغ و جود داشته باشد، اقدامی به موقع می باشد.

البته در بسیاری از مواقع نیز بسته به مواد بلعیده شده تحریک به برگرداندن مواد سمی ممکن است خطرناکتر باشد. به همین علت است که صاحب سگ بایستی سریعاً با دامپزشک یا در صورت امکان مراکز سم شناسی برای اقدام درست و نجات به موقع سگ تماس حاصل کند.

پس از سپری شدن دو الی چهار ساعت، اکثر سموم مصرف شده از معده به روده عبور میکند و کشش روده باعث جذب سموم شده و به هیچ عنوان با تخلیه معده نیز از بین نخواهد رفت.

در اینجا به برخی از درمانهای موثر برای مسمومیت سگ اشاره می کنیم:

پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه)

در صورتیکه سم مصرفی، از نوع سوزش آور یا فاسد کننده (موجد زنگ در فلز و گیاه) باشد، طبق صلاحدید دامپزشک، معده با توزیع 3% پراکسید هیدروژن در دو مرحله با فاصله زمانی10 دقیقه ای، تخلیه خواهد شد. در صورتیکه از بلعیدن ماده سمی بیش از دو ساعت میگذرد و اگر حیوان بیحال بوده یا به تازگی استفراغ کرده، واداشتن سگ به استفراغ خطرناکتر خواهد بود. ( عموما در مورد مواد سوزناک، فاسد کننده ها، ترکیبات نفتی و کف کننده ها صدق می کند).

شربت اپیکا

این روش زیاد توصیه نمی شود، چرا که خود شربت ممکن است در صورت عدم استفاده صحیح توسط شخص معمولی، موجب اختلالات عصب مرکزی شود. این مورد حتماً بایستی تحت نظر دامپزشک صورت گیرد.

شستشوی معده

این روش خصوصاً در مطب دامپزشک انجام میشود و زمانیکه حیوان بیهوش و در حال استفراغ است، مناسب نیست. شستشوی معده با استفاده از تیوب از طریق نای و از راه دهان سگ وارد معده می شود. سپس معده به آرامی با مایعات مخصوص شستشو داده می شود.

کربن فعال شده

کربن فعال شده ترکیبی است که تعداد بی شماری از سموم و زهرها و البته نه تمامی سموم را جذب می کند. این محلول عموماٌ از ترکیب کربن و آب تهیه می شود و برای حیوان مسمومی که هوشیار است، استفاده می شود. همچنین این محلول پس از استفراغ حیوان، برای شستشوی معده و جذب سموم باقی مانده بکار می رود. در صورت عدم دسترسی به کربن از نان تست شده سوخته بعنوان جایگزین کربن گزینه مناسبی است.

سرم

مایعات اغلب به جهت تسریع مرحله دفع سموم استفاده می شود. تزریق سرم از طریق وریدی و گاهی اوقات به همراه داروهای لازم برای دفع هر چه سریعتر سموم بجا مانده در بدن تجویز می گردد.

پادزهر

برای برخی از سموم، پادزهر استفاده می شود. عموماً استفاده از چنین پادزهرهایی تنها در مراحل اولیه درمان تاثیرگذارمی باشد، بنابراین مراجعه هرچه سریعتر به مراکز سم شناسی یا اورژانس حیوانات از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

روشهای متداولتری نیز در خصوص سگ مسموم شده یا مشکوک به مصرف سم وجود دارد. در نظر داشته باشید که تمامی مسمومیتها جزء موارد اورژانسی است. در صورتیکه مشکوک به مصرف سم توسط حیوان می باشید، سریعاً به دامپزشک مراجعه نمائید.

8 بیماری مهم سگ در یک نگاه

8 بیماری مهم سگ در یک نگاه

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/۳

8 بیماری مهم سگ در یک نگاه (بیماری های گوارشی)

وظیفه دستگاه گوارش اخذ غذا تغییرآن وتامین انرژی لازم برای بقاء زندگی است. اعضاء اصلی دستگاه گوارش شامل معده و روده ها می باشند که اختلالات حاصل از آن نسبت درصد بالایی ازمراجعات به دامپزشک را شامل می شود( غیر از واکسیناسیونهای متداول) به خاطرداشته باشید درطول حیات حیوان ناراحتیهای گوارشی همچون اسهال و استفراغ پیش خواهد آمد. برگرداندن غذا. یبوست. مدفوع غیرعادی. نفخ شکم وا درارهای غیرعادی نیز از یافته های بیماریهای گوارشی می باشند. سگی که دچار اختلالات گوارشی است به شدت نا آرام گشته نمی تواند استراحت کند. همچنین مرتب ازدهانش بزاق تراوش می شود. این حالت سبب نیاز وافر حیوان به آب می شود درپی آن ادرارهای پیاپی را شاهد خواهیم بود.

استفراغ (Vomiting)

استفراغ دارای علل مختلفی است که دراین میان بعضیها حادتر و خطرناکتر هستند. در صورتی که حیوان تنها یک باراستفراغ کند و ظاهر سالم و سرحالی داشته مشکل دیگری را نشان ندهد جای نگرانی نیست. زیرا این حالت به علت تغییر غذا و خوردن زباله و یا خوردن بعضی ازگیاهان می باشد. بهتر است یک روز به او غذا نداده و کمی به حیوان یخ بخورانید. به زودی مشکل برطرف می شود. بعد از آن از یک جیره غذایی تنظیم شده مثل غذای نوزاد و یا همبرگر آب پزشده به همراه برنج آب پز (بهتر است چرب نباشد) را به مدت چند روز استفاده نمایید. چنانچه حیوان استفراغ های پیاپی و شدید به همراه سایر علائم همچون اسهال. پریشانی و یا غش را نشان دهد حیوان را به نزد دامپزشک ببرید. اگر در استفراغ حیوان خون و سایر مواد غیر عادی مشاهده کردید موضوع را جدی بگیرید. استفراغ ممکن است به دلیل عفونتهای ویروسی انسداد ناشی ازاجسام خارجی. تومورها. عفونت لوزالمعده وبیماریهای کبدی و کلیوی ایجاد شود.

اسهال (Diarrhea)

اسهال یکی ازنشانه های رایج بیماریهای گوارشی است. در شرایطی که با عارضه دیگری همراه نباشد به سادگی درمان می شود. درصورت وجود اسهال مداوم حتما نزد دامپزشک بروید و نمونه ای از مدفوع حیوان را به همراه داشته باشید. بدین ترتیب تشخیص او دقیقتر خواهد بود. اگر این امکان وجود ندارد که نمونه را با خود ببرید باید بتوانید شرح کاملی ازشکل و رنگ و قوام و میزان و حجم مدفوع ارائه دهید. این اطلاعات کلید درمان بیماری هستند. غذای غیرعادی و یا خوردن هر چیزی که قابل هضم نباشد ازجمله دلایل بروز اسهال است. بیماریهایی مثل گاستروآنتریت ویروسی ناشی از کورونا ویروس و یا پارواویروس که اسهال شدیدی به دنبال دارند با واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند. سگی که اسهال دارد باید از نظر آلودگی به انگلهای داخلی همچون کرمها و کوکسیدیاها و ژیاردیا مورد آزمایش قرارگیرد.

برای درمان اسهال باید حیوان 24 ساعت ازغذا محروم باشد. دراین مدت فقط می توانید مقدار کمی آب به همراه برنج آب پز به حیوان بخورانید که این امر موجب کاهش شدت علائم بیماری خواهد شد. روز بعد می توانید از جیره کامل غذایی همانطور که در مورد استفراغ بیان شد استفاده کنید. اگر با این درمان اسهال برطرف نشد با دکتر دامپزشک تماس بگیرید.

یبوست (Constipation)

موقعی که حیوان بیش ازیک یا دو روز مدفوع خود را دفع نکند بیانگر این است که دچار یبوست شده است. در این حالت ممکن است علی رغم تمایل دام به دفع مدفوع این امر صورت نگیرد. یبوست با علائمی همچون بی میلی و بی اشتهایی همراه است. اگر عارضه ادامه یابد علائم استفراغ نیز ظاهر می گردد. بعضی اوقات ممکن است ماده آبکی و خون آلودی دفع شود که مشابه اسهال است. و در عین حال روده بزرگ انباشته از مدفوع سفت و سخت می باشد.

ممکن است یبوست پس از خوردن غذاهایی که دارای فیبر کمتری هستند همچون استخوان، علف و کاغذ و سایر مواردی که قابل هضم نیستند ایجاد شود. در برخی موارد یبوست به دنبال بزرگ شدن غده پروستات و فتق و یا مشکلات ارثی در کلونها ایجاد می گردد. برخی از حیوانات مستعد ابتلا به یبوست هستند که باید مورد توجه و مراقبت قرار گیرند. بعضی دیگر مخصوصا آنها که موهای بلندی دارند به دلیل انسداد مناطق اطراف مقعد توسط پوشش بدنی به طور مکانیکی دچار یبوست می گردند. در این حالت عبور مدفوع به خارج میسر نخواهد بود. اگر سگ از این نوع نژاد است به این مسئله توجه کنید و مراقبش باشید.

نفخ Bloat

نفخ و چرخش و اتساع معده ناشی از آن در گاستریت حاد خیلی سریع اتفاق افتاده و اغلب کشنده است و پیش از آنکه متوجه عارضه شوید موجب مرگ حیوان می شود. این بیماری درسگهای سینه فراخ مشاهده می گردد. بدین صورت که به دنبال انباشته شدن معده از گاز و مایع و تورم آن این عضو در طول محود خود پیچ می خورد. در این حالت سگ دچار شوک گردیده که به منظور جلوگیری از مرگ حیوان می بایست هرچه سریعتر به درمان نفخ و چرخش معده اقدام نمود. سابقه سگ مبتلا به نفخ حاکی از آن است که حیوان غذای زیادی خورده و پس از آن مقدار زیادی آب نوشیده است و به دنبال آن دو یا سه ساعت بعد فعالیت بدنی زیادی داشته است. اولین علامتی که در سگ مبتلا بروز می کند بی قراری است. به دنبال آن شکم متورم و سفت می شود به طوری که اگر ضربه آرامی به شکمش وارد کنید تولید صدای طبل مانند می کند. بهترین کار برای نجات حیوان عمل جراحی است که بلافاصله بعد از مشاهده علائم انجام می گیرد. طریقه آن به گونه ای است که به سرعت از فشار هوای داخلی معده کاسته شده و چرخش معده اصلاح گردد. علاوه بر اینکه تزریق داخل وریدی سرم موجب تقویت جریان خون می شود تنظیم مایعات و الکترولیتها را نیز در بدن به همراه دارد. تغییر شرایط زندگی و جیره غذایی حیوان به تنهایی نمی تواند حیوان را از ابتلا به نفخ مصون بدارد. در این ارتباط می توانید با انجام دستورات زیر به حیوان کمک کنید.

1- تغذیه با مقدار کم صورت گیرد به عبارتی می توانید به جای استفاده ازیک وعده غذا با حجم زیاد از دو تا سه مرتبه با حجم کم استفاده نموده ویا غذای خشک در طول روز در دسترس حیوان قرار داده و اجازه دهید آزادانه از آن تغذیه کند.

2- از آشامیدن آب بعد از غذا جلوگیری کنید.

3- هرگز بعد از غذا حیوان را مجبور به تمرین و فعالیت بدنی نکنید.

اگر قرار است روزی دو یا سه بار غذای خشک را در اختیار حیوان قرار دهید ابتدا به غذا آب بیافزایید تا نرم شود. بدین ترتیب غذا سریعتر بلعیده شده تمایل سگ به آشامیدن آب از بین می رود.

نارسایی بخش برون ریز لوزالمعده

(Pancreatic Exocrine Insufficiency)

سگهای مبتلا به این بیماری دارای اشتهای زیادی بوده ولی درعین حال وزنشان افزایش نمی یابد. مدفوع این حیوانات نیزدارای حجم زیاد و رنگ روشنی بوده بسته به میزان چربی و پروتئینهای هضم نشده گاهی چرب و روغنی و بسیار بدبو است. این سگها قادر به تولید آنزیمهای لوزالمعده نیستند. آنزیمهای فوق در عمل هضم و جذب مواد غذایی دخالت می کنند. این نارسایی با تجویز مادالعمر آنزیمهای لوزالمعده درمان می شود که معمولا آنها را به طور مستقیم به غذا اضافه می کنند. در کنار آن میزان پروتئین غذا باید متعادل بوده و از موادغذایی کم چربی استفاده شود.

بادشکم (Flatulence)

خوردن پیاز. باقلا. کلم .گل کلم و دانه های سویا و سایر غذاهای تخمیر شونده موجب باد شکم می شود. همچنین مورد مشابهی برای جیره هایی که دارای میزان بالایی شیر یا گوشت باشند دیده شده است. احتمال دارد با تغییر غذای سگ وضعیت بهتر شود. اگر بهبود نیافت می توانید مقدار کمی Digel (سیمتیکون Simethicone) که دارای آنتی اسید است) استفاده کنید. در این حالت عارضه برطرف خواهد شد اگر تدابیر فوق با شکست روبرو شد بهتر است حیوان را نزد دامپزشک ببرید. شاید مشکل خاص دیگری وجود داشته باشد.

خوردن مدفوع Eating Stool

کوپروفاژی (Coprophagy) یا خوردن مدفوع معمولا در سگهای کوچک دیده می شود. باید این عادت ناخوشایند و غیربهداشتی را از بین ببرید. اضافه کردن بعضی از چاشنیهای گوشت به غذا نتیجه جالب توجهی داشته است. زیرا باعث می شود مدفوع بوی بدی پیدا کند (سگ از خوردن آن امتناع می ورزد). گاهی اوقات تغییراتی در جیره غذایی می تواند مشکل را حل کند. اگر هیچ یک از تدابیر فوق موثر واقع نگردید به دامپزشک مراجعه نمایید. شاید حیوان به کمبود غذایی خاصی مبتلا باشد. خوردن مدفوع حالت مشمئز کننده ای را در شما ایجاد کرده و باعث دلزدگی شما ازحیوان می شود. وقتی متوجه این عمل شدید به شدت با انجام آن مخالفت کنید و با توجه به روشهای تربیتی خاص این عادت را از سرحیوان بیاندازید.

سوزش مقعد Anal Iritation

سگی که پشتش را گازمی گیرد لیس می زند و یا بر زمین می کشد از ناراحتیهای مقعد رنج می برد. احتمالا در این حالت به دلیل تحریک حاصل از مدفوع جامد و سفت مقعد سوزناک و متورم می شود. ممکن است کیسه های مقعدی پر شده باشند اولین قدم در کاهش درد یافتن علت بیماری است. تمیز کردن مقعد با آب گرم و اضافه کردن ژل پترولیوم و سایر ترکیبات مسکن از سوزش و درد حیوان خواهد کاست.

مواد غذایی خطرناک برای سگ ها

مواد غذایی خطرناک برای سگ ها

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/۳

آووکادو

با وجود اینکه ممکن است آووکادو برای سلامتی ما مفید باشد ولی برای سگ ها می تواند کشنده باشد. آووکادو حاوی ماده ای به نام Persin است که برای انسانهایی که به آن حساسیت ندارند بی خطر است ولی در اغلب حیوانات از جمله سگها به شدت مسموم کننده است. مقدار کمی از آن می تواند منجر به استفراغ و اسهال شود. علاوه بر میوه، برگ و ساقه های گیاه نیز مسموم کننده هستند.

الکل

مواد حاوی الکل به همان صورت که در انسان منجر به بیماری های کبدی و قلبی می شوند در حیوانات نیز بیماری زا هستند با این تفاوت که به دلیل جثه کوچکتر آنها حتی مقدار کمی از الکل نیز می تواند منجر به آسیب های جبران ناپذیر عصبی، کبدی و قلبی و حتی کما و مرگ آنها شود.

سیر و پیاز

سیر و پیاز به اشکال مختلف (خام، پخته، پودر و خشک شده) منجر به تخریب گلبول های قرمز در سگ ها و بروز کم خونی می شود. مقادیر کم آن در صورتی که هر از گاهی در غذا وجود داشته باشد مشکل ساز نیست ولی مقادیر زیاد آن و یا مصرف طولانی مدت مقادیر کم می تواند منجر به مسمومیت و کم خونی گردد. علائم مسمومیت با پیاز و سیر تهوع، اسهال، بی علاقگی به غذا، بی حالی و تنگی نفس می باشد.

چای، قهوه و سایر مواد حاوی کافئین

کافئین در مقادیر زیاد برای سگ ها کشنده است و هیچ داروی خنثی کننده ای نیز برای آن موجود نیست.
علائم مسمومیت با کافئین عبارتند از: بی قراری، تنفس سریع، تپش قلب، لرزش عضلانی، تشنج و خونریزی. علاوه بر چای و قهوه، کافئین در کاکائو، شکلات، نوشابه کوکا کولا و نوشابه های نیروزا مانند رد بول و هایپ و نیز در برخی از داروهای سرما خوردگی و ضد درد ها موجود است.

انگور و کشمش

بسیاری از افراد از انگور و کشمش به عنوان خوراکی تشویقی برای سگ ها استفاده می کنند ولی مشخص شده که مصرف آن می تواند منجر به نارسایی کلیوی در سگ ها شود گرچه علت آن هنوز مشخص نشده است. حتی میزان کمی از آن نیز می تواند بیماری کلیوی ایجاد کند. علائم اولیه تهوع و بیش فعالی (افزایش فعالیت) است. سپس در عرض یک روز سگ بی حال و دپرس می شود. بهترین راه پیشگیری دور از دسترس قرار دادن انگور و کشمش می باشد.

شیر و ترکیبات آن

برخی از سگ ها به خصوص در سن پایین نسبت به لاکتوز موجود در شیر حساس بوده و دچار اسهال می شوند و در
برخی نیز حساسیت هایی که اغلب با خارش پوست همراه است ایجاد می شود. در این شرایط باید از مصرف محصولات لبنی خود داری نمود.

آب نبات و آدامس رژیمی

آب نبات، آدامس، خمیر دندان و برخی از شکلات، کیک و بیسکوئیت های رژیمی توسط زایلیتول شیرین می شوند.
زایلیتول در سگ ها منجر به افزایش میزان هورمون انسولین در بدن شده و در نتیجه قند خون را به شدت کاهش می دهد که می تواند منجر به نارسایی کبدی شود. علائم مسمومیت عبارتند از: تهوع، بی حالی و عدم تعادل و در نهایت منجر به تشنج و صرع در سگ شده و در عرض چند روز نارسایی کبدی ایجاد می شود.

شکلات

اغلب افرادی که از سگ نگهداری می کنند می دانند که شکلات برای سگ ها مسموم کننده است. ماده مسمومیت زای آن تئوبرومین است که در تمام انواع شکلات موجود است ولی خطرناک ترین شکلات ها شکلات مورد استفاده در قنادی و شیرینی پذی و شکلات تلخ هستند که از بیشترین میزان تئوبرومین برخوردارند و کم خطر ترین آن شکلات سفید است که از مقدار کمتری تئوبرومین برخوردار است. لیسیدن شکلات روی بستنی و یا خوردن مقادیر کمی از شکلات (بسته به وزن سگ) می تواند منجر به استفراغ، اسهال و تشنگی زیاد شود. خوردن مقادیر بیشتر می تواند منجر به نا منظم شدن ضربان قلب، لرزش عضلانی، صرع و در نهایت مرگ شود.

چربی های اضافی غذا و استخوان ها

چربی های پخته و یا نپخته باقی مانده از گوشت غذا می تواند منجر به التهاب پانکراس در سگ ها شود. و بسیاری از استخوان ها نیز می توانند در هنگام خرد شدن توسط سگ در دهان و لثه و یا حتی مری زخم ایجاد کنند و یا منجر به انسداد مری شوند. هرگز در غذای سگ از استخوان مرغ (گردن، بال، ران و ..) استفاده نکنید و در صورت استفاده از استخوان قلم گوسفند هنگام خوردن مراقب سگ باشید و زمانی که نزدیک سگ نیستید اینگونه استخاون ها را در اختیارش قرار ندهید. به جای استفاده از استخوان می توانید از خوراکی های جویدنی مخصوص استفاده کنید که بی خطر بوده و حاوی مواد مغذی نیز هستند.

آلو، هلو و خرمالو

میوه این گیاهان برای سگ ها بی خطر است ولی در صورت استفاده از میوه باید هسته را از آن جدا کنید زیرا هسته این میوه ها حاوی سیانید است که به شدت مسموم کننده می باشد (هم برای انسان و هم سگ). علاوه بر این ممکن است هسته در مری حیوان گیر کند که می تواند بسیار خطرناک باشد.

تخم مرغ خام

مصرف تخم مرغ خان از دو جهت مضر است. اول انتقال بیماری هایی مانند سالمونلوز و کلی باسیلوز (عوامل اسهال عفونی) به سگ ها و دوم اینکه سفیده تخم مرغ خام حاوی ماده ای می باشد که با جذب یکی از ویتامین های گروه B تداخل داشته و مانع از جذب آن می شود که می تواند منجر به بروز مشکلاتی در موی سگ ها شود.

گوشت و ماهی خام

گوشت و ماهی خام مانند تخم مرغ خام می توانند بیماری های باکتریایی و ویروسی را به سگ منتقل کنند.
علاوه بر این برخی از ماهی ها مانند سالمون، آزاد، قزل آلا و استروژن می توانند نوعی انگل را که عامل بیماری ماهی در سگ ها است به سگ منتقل کنند که می تواند در عرض دو هفته منجر به مرگ سگ شود. علائم اولیه آن عبارتند از: تهوع، تب و بزرگ شدن غدد لنفاوی. پختن کامل ماهی منجر به از بین رفتن این انگل می شود.

نمک

خوردن نمک و بیسکوئیت های شور مزه می تواند منجر به تشنگی و ادرار زیاد و حتی مسمومیت با سدیم شود. علائم مسمومیت با نمک عبارتند از: تهوع، استفراغ، دپرسیون، لرزش عضلانی، افزایش دمای بدن و تشنج. این مسمومیت می تواند منجر به مرگ نیز بشود.

مواد غذایی و نوشیدنی های حاوی شکر

شکر برای سگ ها نیز مانند انسان به دلیل ایجاد چاقی، افزایش پوسیدگی دندان ها و نیز افزایش احتمال ابتلا به دیابت مضر است.

خمیر مایه و مخمر شیرینی پزی

خمیر مایه و مخمر شیرینی پزی که برای افزایش حجم نان به کار می رود در معده و روده های سگ نیز منجر به تولید گاز فراوان و افزایش حجم می شود که می تواند درد شدید ایجاد کند. علاوه بر این، مخمر نان موجب تولید الکل می شود که می تواند باعث مسمومیت با الکل شود.

داروهای مورد استفاده انسان

شایع ترین علت مسمومیت در سگها مصرف داروهای متداول انسانی مانند استامینوفن، آسپرین، ایبوبروفن و داروهای سرماخوردگی است. مسمومیت با این داروها می تواند برای سگ ها کشنده باشد و نباید تحت هیچ شرایطی بدون توصیه دامپزشک از این داروها به سگ بخورانید و همواره آنها را از دسترس حیوانات خانگی خود دور نگه دارید.

مواد موجود در آشپزخانه

بسیاری از ادویه ها و مواد مورد استفاده در آشپزی مانند بیکینگ پودر و جوش شیرین بری سگ ها مسموم کننده هستند. بنابر این آنها را در طبقات بالا قرار داده و از دسترس سگ ها دور نگه دارید.

در صورتی که متوجه شدید و یا مشکوک بودید که سگ شما ماده ای مسموم کننده را خورده است بلافاصله با دامپزشک خود تماس بگیرید. بهتر است که همواره تلفنی اضطراری از دامپزشک خود در اختیار داشته باشید تا در مواقع ضروری با دامپزشک تماس بگیرید.

چند روش آسان برای خوراندن قرص به سگ

چند روش آسان برای خوراندن قرص به سگ

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/۳

1-ابتدا یک عدد سوسیس را به قطعاتی که از نظر اندازه مشابه قرص مورد نظر باشند خرد کنید و سپس سوسیس ها را همراه با قرصی که از پوشش خود خارج شده درون یک کیسه نایلونی قرار داده و به مدت 24 ساعت در یخچال قرار دهید. با این کار قرص ها نیز بوی سوسیس خواهند گرفت. سپس در زمانی که معمولا به سگ خود غذا یا تنقلات می دهید با بازی پرتاب کردن و گرفتن تعدادی سوسیس را دانه دانه برای سگ خود پرتاب کنید تا بگیرد. سپس بعد از پرتاب کردن 4 سوسیس و گرفتن آنها توط سگ قرص مورد نظر را نیز مانند سوسیس ها پرتاب کنید و بلافاصله بعد از گرفته شدن قرص، مجدداً برای سگ سوسیس پرت کنید تا بگیرد.

2-روش دیگر برای مزه دار کردن قرص ها این است که قرص را در میان مقداری کره معمولی، کره بادام زمینی و یا پنیر خامه ای پنهان کرده و مخلوط قرص و کره را روی یک چوب بستنی و یا قاشقی که برای این منظور کنار گذاشته اید قرار داده و اجازه بدهید سگتان بدون اجبار و با میل خودش آن را بخورد. نکته مهم آن است که برخوردی کاملا طبیعی داشته باشید چون سگها به خوبی می توانند به تغییر رفتار و یا استرس شماپی ببرند. چند دقیقه در کنار سگ خود باقی بمانید تا از خورده شدن کامل قرص اطمینان حاصل کنید زیرا برخی سگها یاد می گیرند که قرص را از پنیر خامه ای و .. جدا کرده و نخورند.

3-در صورتی که با این ترفند نیز موق به خوراندن قرص نشدید می بایست با دست قرص را در انتهای زبان (عمق دهان) قرار داده و سپس برای چند ثانیه دهان حیوان را بسته نگه داشته و گنار گردن او را به آرامی مالش دهید تا آن را ببلعد.

مسمومیت آسپرینی(مسمومیت سالیسیلات) سگ و گربه

مسمومیت آسپرینی(مسمومیت سالیسیلات) سگ و گربه

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٤

مسمومیت آسپرینی(مسمومیت سالیسیلات)، سمی است که بدنبال بلعیدن آسپرین یا ترکیبات آسپرینی بروز می کند. علت مسمومیت با آسپرین معمولاً بدلیل مصرف آسپرینی که نادرست نگهداری شده و یا عدم رعایت دُز دارویی مجاز می باشد.

گربه ها نسبت به سگها معمولاً در برابر مسمومیت آسپرین مستدعدترند، چرا که گربه ها به سرعت قادر به دگرگون سازی دارو نیستند. همچنین توله ها و حیوانات جوان نیز نسبت به حیوانات بالغ به مسمومیت آسپرینی مستعدترند.

آسپرین مرکز تنفسی مغز را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین اکثر سگها بیش از اندازه نفس نفس می زنند. اگرچه ممکن است سگها در این حالت دچار پریشانی مغزی توام با کاهش تنفس شوند.

نشانه های عصبی شامل بی قراری، اضطراب، افسردگی، فقدان هماهنگی در حرکات می باشد.

مسمومیت آسپرین موجب آسیب دیدگی حاد کلیه با علائمی از قبیل استفراغ، اسهال، کم اشتهایی، بیحالی، تشنگی مفرط و ادرار رقیق می باشد. صاحب سگ ممکن است متوجه رقیق و کمرنگ بودن ادرار شود. این علائم نشانه هایی است از آسیب کلیه که نشانه های آن شامل علائم ناراحتی های معده و روده بدلیل مسمومیت آسپرینی است.

آسپرین با پلاکتهای خونی، که وظیفه لخته شدن خون را دارند، تداخل پیدا می کند. اختلال در عملکرد پلاکتهای خونی مدت زمان لختگی خون پس از بریدگی قسمتی از بدن را افزایش میدهد. بعبارتی خون دیرتر لخته می شود. همچنین خونریزی های خود بخود بصورت کبودی در سطح پوست و بر روی لثه ها پدیدار می شود. (خونریزی نقطه ای)


موارد مشابه
علائم برخی از بیماریها نیز مشابه مسمومیت آسپرینی است که عبارتند از:
- استفاده از داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب مانند Rimadyl , Etogesic, phenylbutazone, flurbiprofe و ایبوپروفن ممکن است علائمی مشابه مسمومیت آسپرینی داشته باشند.
- استفاده از استروئید نیز ممکن است عوارضی چون استفراغ، زخم معده و همچنین تشنگی بیش از اندازه ،ادرار مفرط و ادرار رقیق و کمرنگ را بدنبال داشته باشد.
- ناراحتی های معده و روده از قبیل تورم و زخم معده شبیه ناراحتی های معده ناشی از مسمومیت آسپرینی است. سابقه استفاده از آسپرین در گذشته بهترین روش برای تشخیص مسمومیت و آلرژی سگ به آسپرین است.
- تورم لوزالمعده از جمله بیماریهایی است که می توان بدنبال مسمومیت آسپرین در صورت مصرف مشاهده شود.
- نشانه های مسمومیت با اتیلن گلوکل (ضد یخ)شبیه مسمومیت با آسپرین است. توسط آزمایش مخصوص می توان تشخیص داد که حیوان با اتیلن گلوکل مسموم شده است یا خیر؟
تشخیص بیماری

سابقه مصرف آسپرین یا مصرف تصادفی آسپرین توسط سگ در گذشته کمک موثری به دامپزشک در تشخیص دلیل بیماری خواهد کرد. بعلاوه معاینه فیزیکی و انجام آزمایشات ذیل در تشخیص بیماری موثر واقع خواهد بود.

•آزمایش کامل شمارش گلبولهای خون یا سی بی سی برای ارزیابی میزان گلبولهای سفید و قرمز خون. اگر سگ بدنبال زخم معده دچار خونریزی روده شده است، میزان گلبولهای قرمز خون کاهش می یابد.

•نمایه بیوشیمی؛ تست خونی است که برای ارزیابی ارگانهایی از قبیل کلیه بکار می رود.آسیب دیدگی یا سلامت کلیه، موقعیت کبدی، درگیری احتمالی کبد و دیگر علائمی که ممکن است حاصل از مسمومیت آسپرین باشد، را بخوبی نمایش می دهد.
•آزمایش ادرار برای عملکرد و بررسی کلیه انجام می گیرد. در صورتیکه کلیه آسیب دیده باشد، ادرار بسیار رقیق و کمرنگ خواهد بود.
•تجزیه گازهای خونی برای ارزیابی پی اِچ PH (غلظت یون هیدروژن)خون انجام می گیرد. حیواناتی که دچار مسمومیت آسپرینی شده اند، دارای پی اچ خون پائینی هستند.
•زمان لخته شدن خون در آزمایش خون، برای اندازه گیری سرعت لخته کردن خون در هنگام بریدگی در سگ انجام می گیرد. چرا که آسپرین بر روی قابلیت لخته شدن خون اثر می گذارد و این زمان طولانی تر می شود.
درمان

- غالباً بستری شدن سگ به مدت دو تا پنج روز برای درمان قطعی حیوان پیشنهاد می شود.
- شستشوی معده برای خالی کردن قرصهای هضم نشده در معده و تحریک حیوان به استفراغ کردن، در صورتیکه حداکثر چهار ساعت از مصرف دارو گذشته باشد، موثر است.
-استفاده از کربن فعال شده برای جلوگیری از جذب آسپرین توسط معده
-قرار دادن از کاتر IV برای هدایت مایعات جهت هیدراته کردن و پیشگیری از آسیب کلیه
- تجویز داروی ضد اسید و ترش کردن معده از قبیل (misoprostol (Cytotec), cimetidine (Tagamet)، sucralfate (Carafate
-تجویز داروی ضد تهوع از قبیل (metoclopramide (Reglan), prochlorperazine (Compazine) chlorpromazine (Thorazine
اقدامات اولیه در منزل

در صورت مصرف تصادفی آسپرین توسط سگ، باقی مانده قرصها را بردارید. سگ را سریعاً نزد دامپزشک جهت درمان ببرید. در صورتیکه فاصله شما تا دامپزشک بیشتر از نیم ساعت است، پیش از حرکت، نخست با دامپزشک برای راهنمایی لازم تماس بگیرید و در مورد وادار کردن سگ به بالا آوردن آسپرینها سوال کنید.

در صورتیکه آسپرین توسط شما به سگ داده شده است و متوجه استفراغ، مدفوع سیاه، بی رنگی لثه، بی اشتهایی شده اید، فوراً آسپرین را قطع نمائید و با دامپزشک تماس بگیرید.
پیشگیری و مراقبت
از مصرف آسپرین بدون تجویز دامپزشک و بیش از حد مجاز اجتناب نمائید. بسته یا قوطی آسپرین را از دسترس حیوان دور نگاه دارید.

در صورتیکه برای درمان سگ، آسپرین تجویز شد، از آسپرین های آکبند و از جلد باز نشده استفاده نمائید. برای پرهیز از بهم خوردگی و ناراحتی معده، آسپرین را همراه با غذا به سگ بدهید و هیچگاه بیش از مقدار تجویز شده، استفاده نکنید.

به خاطر داشته باشید: داروی بیشتر الزاماً بهتر نیست.

علائم و درمان تب یا هایپرترمی در سگ

علائم و درمان تب یا هایپرترمی در سگ

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٤

تب دارای دو عامل تب زاهای خارجی و تب زا های داخلی می باشد:

تب زا های خارجی

تب در اثر عوامل عفونی یا محصولات ان ها ، کمپلکس ایمنی ، نکروز یا التهاب بافتی و چندین عوامل فارماکولوژیک شروع می شود . عملکرد ان ها به این ترتیب است که باعث می گردند تب زاهای داخلی توسط میزبان تولید شده و انتشار یابند.

تب زا های داخلی

پروتئین هایی که از سلول های سیستم ایمنی ازاد می شوند باعث می گردند پاسخ تب یا تب ناکی اغاز شود .

ماکروفاژها سلول های اولیه درگیر سیستم ایمنی هستند ، گرچه انفوسیت های T و B هم در این روند نقش های مهمی بازی میکنند و در این میان اینترلوکین یک جزئ مهمترین واسطه ها محسوب می شود ، حداقل یازده سیتوکائین دیگر شناخته شده اند که می توانند این پاسخ تب ناک را آغاز کنند.

طبقه بندی هایپرترمی

تب حقیقی	تب پاتولوژیک یا فارماکولوژیک
تولید تب زا های داخلی	هیپرترمی بدخیم
دفع ناکافی حرارت	اختلالات هیپرمتابولیک
شوک حرارتی	اشفتگی متابولیسم مونوامین
سندرومهای افزایش دهنده دما	ضایعات موجود در بخش قدامی هیپوتالاموس یا اطراف ان
افزایش دمای بدن در صورت فعالیت بدنی
تتانی هیپوکلسمیک
اختلالات تشنجی

رهیافت بالینی در بیماران مبتلا به هایپر ترمی

اگر بیماری فعلی حیوان طبیعت حاد دارد (دمای بیش از 41.1 ) و بیمار آشکارا تلاش در رفع حرارت دارد (له له زدن ، تغییرات در حالت بدنی ) و یا در حال کما است ، باید سریعا خنک سازی کل بدن و مراقبت های حمایتی به عمل اید . در موارد دیگر ، پرسشهای اختصاصی درباره صدمات یا عفونت های قبلی ، مواجهه با دیگر حیوانات ، وجود بیماری در دیگر حیوانات خانگی ، محیط جغرافیایی سابق و دارو درمانی قبلی یا فعلی مفید به نظر می رسند.

بیشترین درصد تب های حقیقی در سگ و گربه توسط عوامل عفونی یا محصولات تولید شده توسط انها ایجاد می شود.

عامل معمول دیگر تب های حقیقی عبارتند از بیماری با واسطه ایمنی دیگر عواملی که زیاد به ان توجه نمی شود ترومای بافتی است. در صورتی که ترومای عضلانی قابل توجهی در حین جراحی وجود داشته باشد تب ملایم 39.4 در حدود یک الی دو روز بعد از جراحی ایجاد می گردد.

درمان غیراختصاصی تب

ترکیبات درمانی که اغلب اوقات مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از : داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی شامل : سالیسیلات ها ، کتوپروفن ، کارپروفن و دیپیرون است.

نکته :5 استیل سالیسیلیک اسید در گربه به شدت مسمومیت زا است و دیپیرون ممکن است باعث سرکوب مغز و استخوان گردد.

پارواویروس در سگ

پارواویروس در سگ

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٤

پاروا ویروس سگها اولین بار در سال 1978 به عنوان یک ویروس عفونی جدید در سگها شناخته شد و در گاسترو آنتریت های هموراژیک سگها که از میزان کشندگی بالایی برخوردارند، دیده می شود. حدود سه سال پس از کشف ویروس واکسن آن تهیه و مورد استفاده قرار گرفت.

عامل بیماری:
پاروا ویروس سگها یک ویروس کوچک حاوی DNA و فاقد پوشش لیپوپروتئینی می باشد. این ویروس متعلق به خانواده ی پاروا ویریده بوده و با ویروس های پان کلوپنی گربه و آنتریت سمور قرابت آنتی ژینکی دارد.

پاروا ویروس سگها از مقاوم ترین ویروس هایی است که تا بحال شناخته شده اند. این ویروس ماهها و حتی سالها در محیط خارج قادر به ادامه ی حیات بوده و بسیاری از مواد ضدعفونی کننده که به صورت تجارتی در دسترس هستند بر روی آن بی تأثیر است. هیپوکلریت سدیم تنها ماده ی ضدعفونی کننده ای است که بر روی ویروس تأثیر می گذارد.

این ویروس از طریق مدفوع وارد محیط خارج می شود و با ورود به بدن سگ های حساس از راه دهان آن را بیمار می سازد. ویروس ابتدا در بافت لنفاوی تکثیر یافته و سپس خود را از طریق جریان خون به کریپت های روده ی کوچک می رساند. و از نظر آنتی ژنتیکی فقط یک سویه بیماریزا از آن وجود دارد.

همه گیر شناسی (اپیدمیولوژی):

سگها توسط بلع یا استنشاق ویروس از راه دهانی، حلقی، به بیماری مبتلا می گردند. ویروس در لوزه های غدد لنفاوی موضعی و بافت های لنفاوی روده ها مستقر و تکثیر می شوند و سپس از تکثیر در بافت لنفاوی، ویرمی بروز می کند و متعاقب آن ویروس خود را به کریپت های موجود در روده کوچک که به عنوان اندام هدف جهت تکثیر ثانویه ی ویروس به شمار می رود رسانده و شروع به تولید می کند.

در سلول کریپت ها تغییرات پاتولوژیک رخ می دهند که از نظر بالینی منجر به پیشرفت بیماری و در نتیجه کلاپس مخاط می گردند. ویروس در سلول های سایر اندامهای بدن قادر به تکثیر و تزاید می گردد.از نظر بالینی عفونت ناشی از ویروس در سگها بسیار متنوع بوده و از عفونت های پنهانی تا بیماری حاد و کشنده متغیر است. اکثر سگها به فرم پنهانی بیماری مبتلا می گردند. عواملی از قبیل: سن، استرس، ژنتیک و همزمان شدن بیماری با عفونت انگلی روده ای، زمینه ی بیماری را برای حالت حاد و مساعد می نمایند.

در برخی از نژاد سگها مثل روت وایلر (Rottweiler) و دابرمن پینچر (Doberman Pinscher) نسبت به سایر نژادها حساس تر بوده و به عفونت های شدیدی مبتلا می گردد. لازم به ذکر است نژاد لابرادور سیاه (Black Labrador) بیشتر از سایر نژادها به فرم شدید بیماری گرفتار می شوند.

در شرایط تجربی همزمان شدن عفونت با انگل های روده ای یا سویه هایی از ویروس دیستمپر که قدرت بیماری زایی خفیفی دارند سبب تشدید بیماری می گردند.

علائم بالینی:

اغلب عفونت های حاصل از ویروس از نظر بالینی به فرم پنهانی بروز می کنند و در سگهایی که به شکل بالینی بیماری مبتلا می گردند استفراغ و اسهال از اولین علائمی هستند که دیده می شوند، اصولاً خموده، خواب آلود و افسرده به نظر می رسد. تب در آنها متغیر است اما کلوپنی از یافته های ثابت این بیماری بشمار می رود.

سگهایی که به فرم خفیف بیماری دچار می گردند، معمولاً پس از یک تا دو روز خود بخود بهبود می یابند. در سگهایی که به فرم شدیدتر بیماری مبتلا می گردند ممکن است درمان علامتی و تقویتی ضروری باشد. اما اغلب پس از یک دوره ی سه تا 5 روزه بهبود می یابند. در صورتی که استفراغ ادامه داشته و اسهال هموراژیک شدید بروز نماید پیش آگهی بیماری چندان رضایت بخش نبوده و چنین سگهایی ممکن است تلف شوند، برخی از سگها ممکن است تا 24 ساعت پس از شروع علائم بالینی دچار مرگ ناگهانی گردند. فرم کشنده و حاد بیماری در توله های جوان بروز می کند و اگر ابتلا در سنین قبل از 8 هفتگی صورت گیرد، برخی دچار میوکاردیت می شوند.

درمان و پیشگیری:

درمان گاسترو آنتریت های حاصل از ویروس شامل درمان های علامتی و تقویتی است. مایعات الکترولیت باید بر اساس ارزیابی وضعیت بالینی دام تجویز گردد. و برای حفاظت دام در مقابل عفونت ثانویه باکتریایی از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف بهره می گیرند.

اگر در سگها نشانه های استفراغ وجود نداشته باشد جهت کاهش فلور میکروبی روده ها می توان از آمینوگلیکوزیدها استفاده نمود. در صورتی که کولی فرم های طبیعی روده افزایش یا سایر اندام بدن را مورد تهاجم قرار داده و منجر به بروز شوک آندوتوکسیک می گردند. اگر شواهدی دال بر سپتی سمی وجود داشته باشد باید آمینوگلیکوزیدها را به همراه دُز بالایی از مشتقات پنی سیلین بصورت داخل وریدی تجویز نمود. در بیماری حاصل از ویروس افزودن کورتیکوستروئید یا فلونیکسین مگلومین به رژیم درمانی از بروز شوک آندوتوکسیک پیشگیری می نماید.

در صورتی که استفراغ برای مدت طولانی ادامه داشته باشد. باید از داروی ضد استفراغ استفاده نمود و تجویز داروی ضد اسهال باید با احتیاط صورت پذیرد. در سگهایی که مقدار زیادی از پروتئین سرم توسط روده ها از دست رفته و حجم خون آن کاهش یافته ممکن است انتقال پلاسما یا خون کامل ضروری باشد.

واکسن هایی که امروزه برای ویروس مورد استفاده قرار می گیرد مطمئن و مؤثر هستند. چهار تا شش روز پس از تزریق برخی واکسن ها یک لنفوپنی زودگذر بروز می کند.

ویروس موجود در برخی از واکسن ها در روده ها تکثیر یافته و از طریق مدفوع به خارج دفع می گردد.

ظهور عفونت حاصل از ویروس بدنبال تجویز واکسن توسط مطالعات تجربی کنترل شده به اثبات رسیده است. سن ایجاد مصونیت در توله ها به تیتر آنتی بادی مادری و مقدار آنتی بادی که توسط آغوز منتقل شده است بستگی دارد. بدون کسب اطلاع از وضعیت آنتی بادی توله ها به سختی می توان یک برنامه واکسیناسیون عملی ارائه نمود که تقریباً در تمام توله ها مصونیت ایجاد نماید. مشکل دیگری نیز وجود دارد و آن عبارتست از اینکه: توله ها دو تا سه هفته قبل از اینکه قادر به کسب مصونیت گردند نسبت به عفونت های حاصل از سویه بیماریزای ویروس حساس شده و هیچ واکنشی نیز وجود ندارد که این حساسیت را به طور کامل از بین ببرد

دستیابی به حداکثر مصونیت در توله هایی که اطلاعی از وضعیت ایمنی آن در دست نیست بهتر است واکسیناسیون در سنین 6، 9، 12، 15 و 18 هفتگی انجام گرفته و پس از آن هر سال یکبار تکرار گردد.

دو تا سه هفته قبل از آنکه توله ها قادر به کسب مصونیت باشند نسبت به عفونت های حاصل از ویروس حساس می شوند و در طول این مدت صرف نظر از اینکه چه برنامه ای به منظور واکسیناسیون مورد استفاده قرار می گیرد توله ها همواره در معرض خطر ابتلا به بیماری قرار دارند.

به دنبال استفاده از واکسن حاوی ویروس که امروزه در دسترس می باشند مصونیتی ایجاد می شود که به مدت یک تا سه سال ادامه خواهد داشت و تکرار سالانه ی واکسن کافی می باشد. سگهایی که از عفونت حاصل از سویه های بیماریزای ویروس بهبود می یابند برای تمام عمر مصون باقی می مانند

هپاتیت عفونی سگ سانان ICH

هپاتیت عفونی سگ سانان ICH

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٤

هپاتیت عفونی سگ سانان یا ICH یک بیماری حاد عفونی کبدی با گسترش جهانی و واگیردار سگ می باشد. علائم آن از یک تب خفیف و احتقان غشای موکوسی تا دپرسیون شدید ، لوکوپنی واضح و افزایش زمان لخته شدن خون متفاوت می باشد. این بیماری در روباه ، گرگ ، کایوت و خرس نیز مشاهده می شود و سایر گوشتخواران نیز ممکن است بدون بروز علائم بالینی به این بیماری مبتلا شوند.

در سالهای اخیر ، بیماری در نواحی که ایمن سازی صورت گرفته است به صورت چشمگیری کاهش یافته است و شیوع ندارد.
اتیولوژی و پاتوژنز

هپاتیت عفونی سگ توسط یک DNA ویروس بدون غشا با نام آدنوویروس تیپ ۱ سگ سانان (CAV-1) ایجاد میشود و از نظر آنتی ژنی با CAV-2 که مهمترین عامل ایجاد کننده تراکئوبرونشیت عفونی در سگها است قرابت ندارد.
CAV-1 نسبت به حلالهای لیپیدی مقاوم است و خارج از بدن میزبان برای هفته ها و حتی ماه ها زنده خواهد ماند ولی نسبت به محلول ۳-۱% کلریدسدیم ( سفیدکننده) که یک ضدعفونی کننده مؤثر است حساس می باشد.
عمده راه های انتقال این بیماری ورود ویروس از طریق ادرار ، مدفوع و یا بزاق حیوان آلوده به داخل دستگاه گوارش میزبان می باشد.
سگ های بهبود یافته تا بیش از ۶ ماه میتوانند ویروس را از طریق ادرار دفع کنند. عفونت اولیه در کریپت های لوزه و پلاک پایر و طی ویرمی و عفونت سلولهای اندوتلیال در بیشتر بافتها رخ میدهد.
کبد ، طحال ، کلیه و ریه ها اعضای هدف اصلی میباشند. ضایعات مزمن کلیوی و کدورت قرنیه به صورت ابری به رنگ آبی ( چشم آبی ) از نتایج واکنشهای کمپلکس ایمنی پس از بهبودی از فرم حاد و یا تحت بالینی بیماری می باشند.

یافته های بالینی

علائم از تب خفیف تا مرگ متغیر است. میزان مرگ و میر در سگهای جوان بیشتر می باشد و بیماری دوره کمون ۴ تا ۹ روزه خواهد داشت. اولین علامت تب بالای ۱٫۵ درجه است ( دمای بدن بیشتر از ۴۰ درجه) که به مدت ۱ تا ۶ روز طول میکشد و معمولا یک مرحله ای است. اگر مدت زمان تب کوتاه باشد ، لوکوپنی میتواند تنها علامت باقیمانده باشد ولی اگر تب بیش از یکروز ادامه داشته باشد ، بیماری حاد توسعه می اید.
تاکیکاردی بدون ارتباط با تب ممکن است مشاهده شود. در روز بعد از اولین روز افزایش حرارت بدن (اولین روز بعد از شروع تب) ، لکوپنی آغاز می شود و در طی دوران تب باقی می ماند. درجه لکوپنی متغیر است و به نظر میرسد با شدت بیماری ارتباط مستقیمی داشته باشد.

علائم شامل بی حسی ، بی اشتهایی ، تشنگی ، کانژانکتویت ، ترشحات سروزی از چشم و بینی و گاها درد در ناحیه شکمی و استفراغ است. پرخونی شدید یا پتشی در نواحی موکوس دهان و بزرگ شدن لوزه ها نیز مشاهده می شود.ادم زیر جلدی در سر و گردن از سایر علائم ابتلا به این بیماری است.زمان لخته شدن خون در ارتباط مستقیم با شدت بیماری است . ممکن است کنترل خونریزی سخت باشد که این خونریزی در اطراف دندانهای شیری بیشتر جلب توجه می کند.

علائم تنفسی معمولا در سگهای مبتلا به ICH دیده نمی شود ، گرچه CAV-1 از سگهایی با علائم تراکئوبرونشیت عفونی و از سگهایی با علائم تنفسی که با این ویروس در تماس بوده اند جدا شده است. درگیری CNS نیز شایع می باشد و در سگهایی که به شدت تحت تاثیر عفونت قرار گرفته اند علائمی مانند لرزش سر و تخریب بافت پیش مغز (forebrain) ، خونریزی در ساقه مغز و در نتیجه فلجی انتظار میرود.

روباه ها علائم مغزی و CNS را بیشتر نشان می دهند و در دوران بیماری به صورت متناوب دچار تشنج و لرزش شده و اندامهای قدامی دچار فلجی میشوند. پس از بهبود ، سگ بخوبی غذا میخورد ولی به آرامی وزن میگیرد . کدورت قرنیه حدود ۷ تا ۱۰ روز بعد از ناپدید شدن علائم فرم حاد در ۲۵% موارد و به صورت خودبخود اصلاح می شود . در موارد خفیف بیماری ، کدورت قرنیه میتواند تنها علامت بالینی باشد.
هپاتیت مزمن میتواند در سگهایی با مقدار کم آنتی بادی فعال بیشتر دیده شود . عفونت خودبخودی با CAV-1 و ویروس دیستمپر در برخی موارد دیده می شود.

ضایعات

تخریب سلولهای اندوتلیال در نتیجه خونریزیهای paint brush در سروز معده ، گره های لنفاوی ، تیموس ، پانکراس و بافت زیرجلدی است دیده می شود. نکروز سلولهای کبدی طیف متنوعی از رنگ را در کبد ایجاد میکند که میتواند از نظر اندازه طبیعی باشد و یا متورم شده باشد.

دیوار مثانه ممکن است ادماتوز و ضخیم شده باشد ، ادم در تیموس و کانونهای سفید مایل به خاکستری در کورتکس کلیه نیز از دیگر ضایعات قابل توجه هستند.

تشخیص

معمولا بروز ناگهانی بیماری و خونریزی از علائم اولیه هپاتیت عفونی سگ است . شواهد بالینی در تمام موارد برای تفریق ICH از دیستمپر کافی نمی باشند گرچه تغییرات عمده در کبد و مثانه بیشتر مشهود است. تشخیص توسط جداسازی ویروس ، ایمونوفلورسنس و انکلوژن بادیهای درون هسته ای در سلولهای کبدی تایید می گردد.

درمان

انتقال خون در سگهایی که به شدت بیمارند لازم است. به علاوه ۵% دکستروز در سالین ایزوتونیک باید تجویز شود و ترجیحا به صورت IV به حیوان داده شود. در سگهایی که زمان لخته شدن افزایش یافته است تزریق سرم به صورت SC خطرناک می باشد.
آنتی بیوتیک طیف گسترده باید مورد توجه باشد چراکه تتراسایکلین میتواند باعث تغییر رنگ دندان در زمان رشد دندانی شود و از اینرو نباید در توله سگهایی که دندانهای دائمی آنها تکمیل نشده است تجویز شود.
با وجود اینکه کدورت قرنیه (که ممکن است در ICH و یا با تزریق واکسن CAV-1 همراه باشد) نیاز به درمان ندارد ولی پماد چشمی آتروپین برای کاهش درد اسپاسم اجسام مژگانی که در برخی موارد رخ میدهد ، مفید است.
سگهایی که چشم آنها درگیر شده است باید از نور شدید دور بمانند . کورتیکواستروئیدهای سیستمیک نیز برای درمان کدورت قرنیه مورد استفاده قرار میگیرد.

پیشگیری

واکسن ویروس تخفیف حدت یافته در دسترس می باشد و معمولا با سایر واکسنها به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار میگیرد. واکسیناسیون علیه ICH معمولا همزمان با واکسیناسیون علیه دیستمپر توصیه میشود و باید سالانه تکرار شود. آنتی بادیهای مادری نیز میتوانند تا سن ۹ تا ۱۲ هفتگی علیه این بیماری در توله سگ ها ایمنی ایجاد کنند. پس از واکسیناسیون ویروس تا مدتها از طریق ادرار دفع می شود .

آشنایی با برخی از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان

آشنایی با برخی از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٦

در بعضی از کشورهای پیشرفته مانند آمریکا تعداد حیوانات خانگی از تعداد شهروندان آن کشور بیشتر است و همه این حیوانات به صورت بالقوه توانایی انتقال بیماری را دارند. ولی خوشبختانه ریسک انتقال بیماری از حیوانات خانگی بسیار کم است.

بیماری های زئونوتیک Zoonotic به آندسته از بیماری هایی گفته می شود که از حیوانات به انسان قابل انتقال هستند. با توجه به اینکه این بیماری ها می توانند سیستم ایمنی را درگیر کنند بایستی در مورد تماس حیوانات با افراد زیر توجه ویژه ای صورت بگیرد:
مسن ترها
نوزادان
کودکانی که درحال آموزش راه رفتن هستند
افراد تحت درمان بیماری های سرطانی
افرادی که به تازگی جراحی پیوند عضو داشته اند
اشخاصی که بیماری های خود ایمن دارند
اگر شما هرکدام از موارد فوق را دارید بایستی از تماس مستقیم با خزندگان شامل لاک پشت ، سوسمار و مار یا پرندگانی نظیر جوجه مرغ یا اردک پرهیز نمایید.
انگل ها – باکتری ها – قارچ ها و ویروس ها عوامل بیماری زای قابل انتقال بین انسان و حیوانات هستند و انتقال عوامل بیماری زا به نوع عامل بیماری زا بستگی دارد .

کرم ها : همانطور که می توانند سگها و گربه ها و سایر حیوانات خانگی را آلوده سازند ، انسان ها را نیز آلوده خواهند کرد . بنابراین برنامه جدی و منظم ضد انگلی جهت حیوانات خانگی زیر نظر دامپزشک مسئول لازم است . شایع ترین راه انتقال کرم در حیوانات مدفوع آنهاست . تخم یا لارو انگل می تواند در مناطقی که مدفوع حیوانات وجود داشته حتی پس از تمیز کردن باقی بماند و می تواند از طریق دست و پا و یا غذا شانس انتقال به دستگاه گوارش انسان را داشته باشد . راههای جلوگیری از این انتقال عبارتند از :

راه نرفتن با پای برهنه
شستن مناسب لوازم
قرار ندادن دست در دهان
شستن دستها پس از تماس با لوازم حیوانات
تمییز کردن محل مدفوع حیوانات بصورت منظم
اگر شما با پای برهنه روی زمین راه بروید کرم های قلابدار می توانند حتی از پوست انسان نفوذ کرده و آلودگی ایجاد کنند . کرم های گرد بدلیل امکان انتقال لارو آنها به دستگاه گوارش و سپس اندام های مختلف نگران کننده هستند . بچه ها بدلیل بازی کردن در بیرون از خانه و روی زمین و در محل های آلوده درمعرض خطر بیشتری هستند .

توکسوپلاسموز : گربه ها قادر به انتقال بیماری توکوپلاسموز از طریق انتقال عامل بیماری با نام توکوپلاسما هستند البته به همان اندازه که از خوردن گوشت خام قابل انتقال است . گربه ها اغلب علائمی از بیماری ندارند پس با دیدن وضعیت ظاهری و معاینه نمی توان بیماری را در آنها تشخیص داد. ولی افرادی که درگیر این بیماری هستند با علائمی شبیه به سرماخوردگی مانند ضعف و درد عضلات و بزرگی غدد لنفاوی در معرض ابتلا قرار می گیرند . خانم های باردار بایستی وقت بیشتری در تماس با گربه ها داشته باشند زیرا عوارض بیماری توکوپلاسموز در آنها می تواند زایمان زودرس ، زایمان نارس ، و یا . . . باشد . راههای جلوگیری از ابتلا به بیماری توسط خانم های باردار و یا افراد با سیستم ایمنی ضعیف به قرار زیر می باشد .

اجتناب از تعویض خاک گربه
پوشاندن اسباب بازی بچه ها در هنگامی که استفاده نمی شود
جمع آوری مدفوع گربه در کیسه های پلاستیکی و دفع بهداشتی آنها
استفاده از دستکش های یکبار مصرف در هنگام جایگزین کردن خاک گربه ها و شستن مناسب دستها
عوض کردن روزانه خاک گربه ها (مدت 24 ساعت زمان جهت انتشار انگل توکوپلاسما کافی است.

تب خراش گربه : یک بیماری باکتریایی است که از طریق حشرات منتقل می شود . شما ممکن است نتوانید این بیماری را در گربه خود ببینید چون گربه علائمی از خود بروز نمی دهد . صاحب گربه بایستی اقدامات ضد انگلی و دور کردن حشرات از گربه خود و همچنین کوتاه کردن ناخن ها را به موقع انجام دهد و در ضمن مراقب گاز گرفتن و پنجه کشیدن گربه روی بدن خود باشد

Ring worm : توجه داشته باشید این بیماری بدلیل وجود کرم نیست بلکه یک بیماری قارچی است . این بیماری پوستی می تواند بوسیله تماس پوست یا موی حیوان آلوده بویژه گربه به انسان منتقل شود . رینگ ورم می تواند از حیوانات دیگر نیز به انسان منتقل شود مانند سگ ، راسو ، اسب ، خرگوش ، خوکچه هندی . علائم این بیماری ریزش مو موضعی می باشد و در بعضی حیوانات غیر قابل رویت و تشخیص می باشد . از زمانی که این بیماری قارچی در محیط آلوده و کثیف تشخیص داده شد بایستی حیوان خود را تمیز نگهداشته و هر گونه خارش پوستی جدی گرفته شود.

خوشبختانه داروهای مناسب جهت درمان این بیماری برای انسان و حیوان در دسترس می باشد .

هاری : یک بیماری ویروسی کشنده است که از طریق بزاق قابل انتقال می باشد و بوسیله واکسن قابل پیشگیری است . صاحب حیوان بایستی واکسیناسیون حیوان خود را بموقع انجام دهد . از آنجا که ویروس هاری زنده است و در حیوانات وحشی وجود دارد بدین ترتیب صاحب حیوان بایستی از تماس با حیواناتی چون خفاش و راسو و روباه اجتناب کند .هر زمان که مشکوک شدید که حیوان شما در معرض بیماری هاری قرار گرفته است بلافاصله ، با دامپزشک خود در میان بگذارید ...

کنه : حیوان شما نمی تواند به شما کنه یا بیماری هایی که از طریق کنه ها ایجاد می شوند منتقل نماید ولی قطعاً آنها می توانند کنه ها را به منزل بیاورند. محصولات متعددی جهت از بین بردن کنه ها و یا جهت پیشگیری از ابتلا حیوانات و جایگاه آنها به کنه ها موجود است .

LCM) Lymphocytic Choriomeningitis ): یک بیماری ویروسی قابل انتقال از جوندگان به انسان است. با استشمام ذرات معلق در هوا که از ادرار، مدفوع و بزاق آلوده جوندگان منتشرمی شود. رت ها و موش ها و همسترها جزو جوندگان می باشند . LCM می تواند علائمی شبیه ضعف های عضلانی و حتی فلجی ایجاد کند و متاسفانه درمان قاطعی برای آن وجود ندارد.

تب گزش جوندگان : یک بیماری باکتریایی است که از گازگرفتن ، پنجه کشیدن و یا غذا و آب آلوده به مدفوع جوندگان منتقل می شود و بیماری فوق در انسان علائمی شبیه به بیماری سرماخوردگی ایجاد می کند که شامل تب ، سردرد و دردهای عضلانی است . بعضی آنتی بیوتیک ها جهت درمان آن استفاده می شوند. اگر دارای حیوانات جونده در منزل هستید از تماس مستقیم با ترشحات و فضولات آنها خود داری کنید و سعی کنید خانه یا لانه یا محل زندگی آنها را مرتب ضدعفونی کنید .

سالمونلوز : یک بیماری باکتریایی قابل انتقال می باشد که از مدفوع حیوانات بویژه خزندگان و اردک ها و جوجه های مرغ سرایت می کند . اغلب خزندگان در دستگاه گوارش خود دارای سالمونلا هستند و باکتری سالمونلا روی پوست آنها نیز ممکن است دیده شود و یا حتی روی قفس و محل زندگی آنها . بهر حال سالمونلا جز باکتری ای نرمال (فلور طبیعی) خزندگان می باشد . اگر به آنها اجازه رفت و آمد در منزل بدهید به این ترتیب باعث انتقال و گسترش باکتری به تمام نقاط منزل خواهید شد.

مایکوباکتریوم : باکتری اصلی قابل انتقال از ماهی و اکواریوم می باشد رایج ترین راه انتقال مایکوباکتریوم به انسان وجود زخم های باز مانند بریدگی و خراش های روی پوست دست و پا می باشد. جهت جلوگیری از انتقال این باکتری می توان در هنگام تمیز کردن آکواریوم از دستکش مناسب استفاده کرد . در ضمن اگر همزمان گربه یا سگ نگهداری می کنید اجازه ندهید از آب تانک آکواریوم بنوشند .

Psittacosis : یا تب طوطی یک بیماری مشترک بین انسان و پرندگان است . این باکتری در فضولات و ترشحات بینی پرنده دیده می شود . انسان می تواند با استشمام ذرات خشک شده و معلق در هوا به بیماری مبتلا شود . اگر دارای پرنده خانگی می باشید و علائمی نظیر تب ، احساس سرما ، سرفه خشک ، سردرد ، و دردهای عضلانی دارید بهتر است جهت بررسی سلامت خود به پزشک مراجعه کنید . اگر پرنده دارای این بیماری باشد و جهت درمان به دامپزشک مراجعه نشود منجر به عفونت های تنفسی شدید خواهد شد .

راههای پیشگیری از بیماری عبارتند از :

شستن دستها پس از تماس با پرنده و لوازم آن
پوشیدن دستکش و ماسک در هنگام تمییز کردن قفس
جلوگیری از پرواز پرنده در محیط خانه بخصوص زمانی که مشغول خوردن غذا هستید.

بیماری های مشترک بسیاری وجود دارند که در مناطق مختلف جهان پراکنده اند . کسانی که اصرار به نگهداری حیوانات وحشی دارند بهتر است آزمایشات مربوط به بیماری های مشترک را انجام دهند .

التهاب لوزه در سگ ها و راه حل آن

التهاب لوزه در سگ ها و راه حل آن

نویسنده: دکتر محمودرضا اثناعشری Dr mahmoodreza Asnaashari - ۱۳٩٢/۸/٦

التهاب لوزه نوعی بیماری در سگ ها می باشد که می تواند بر اثر عواملی مانند عفونت، استفراغ مکرر و خوردن اشیاء تیز و یا سفت ایجاد شود
شیوه درمان بیماری التهاب لوزه سگ بستگی دارد که این بیماری چگونه به وجود امده است. اگر راهی برای درمان نبود دامپزشک باید لوزه های سگ را بردارد


علت التهاب لوزه ها:

به عنوان بخشی از سیستم لنفاوی ,لوزه ها در گلوی سگ قرار دارند.در گلوی سگ 2 لوزه وجود دارد.این بیماری باعث می شود لوزه ها ورم بکنند و در نتیجه گلوی سگ نیز ورم می کند و ممکن است از حالت طبیعی خارج شود.

دلایل به وجود امدن این بیماری عبارتند از:

*استفراغ مکرر که باعث بروز بیماری های دیگر نیز می شود

*سرفه های شدید و خشک که باعث تحریک لوزه ها می شوند

*بلعیدن اجسام سفت و تیز

*مشکلات دندان

*مشکلات لثه

درمان التهاب لوزه


بلعیدن اجسام تحریک کننده:

تنها کسی که می تواند بیماری التهاب لوزه را تشخیص دهد دامپزشک است. اگر این بیماری در اثر بلعیدن اجسام به وجود امده بود دامپزشک باید ان را با ابزار مخصوص از گلوی سگ بیرون بیاورد.

معمولا دامپزشک برای جلوگیری از عفونت در گلو که ممکن است توسط بلعیدن اجسام خارجی صورت بگیرد ,انتی بیوتیک تجویز می کند.

گاهی ممکن است تورم لوزه ها به دلیل عفونت های تنفسی و یا بیماری لثه و سرفه های مکرر به وجود امده باشد.اگر عفونت دلیل تورم لوزه ها بود انتی بیوتیک برای از بین رفتن عفونت تجویز می شود و همچنین برای از بین بردن قارچ ها و جلوگیری از زیاد شدن ان ها در گلو دارویی مخصوص برای از بین بردنشان نیز تجویز می شود.

یکی از راههای درمان نجویز شربت Erysinum به میزان سه قاشق چای خوری در روز است. در سگ کوچک دوز را کاهش و همچنین برای سگ بزرگ دوز را افزایش دهید.

یک راه دیگر اینست که با یک برس کوچک و یا یک سواب پنبه spennelliamo گلوی حیوان خود را با محلول آب و نمک (یک قاشق آب لیمو و کمی نمک دریا درشت) (فقط برای سگ) شستشو دهید.
کشیدن دندان:

التهاب لوزه ممکن است در اثر مشکلات دندان نیز به وجود بیاید .در این حال بهترین روش برای درمان ,کشیدن دندان خراب سگ می باشد.اگر دندان سگ چرک کرده باشد برای جلوگیری از سرایت چرک دندان به گلو,انتی بیوتیک تجویز می شود

استفراغ:

دلیل دیگر به وجود امدن التهاب در لوزه ها، استفراغ مکرر سگ است، اگر دلیل به وجود امدن تورم ,استفراغ بیش از حد سگ باشد دامپزشک باید در رژیم غذایی سگ تغییراتی ایجاد کند. گاهی دلیل استفراغ سگ وجود انگل های داخلی است. در این هم رژیم غذایی سگ باید تغییر کند و هم از دارو برای از بین رفتن انگل ها استفاده شود.

اگر دامپزشک نتواند دلیل به وجود امدن تورم لوزه ها را تشخیص بدهد و راهی برای درمان وجود نداشته باشد، باید عمل جراحی برای از بین رفتن لوزه ها صورت بگیرد